Kwartelkoning, Nachtzwaluw en Kleinst waterhoen

Zaterdagmorgen werd een Grauwe fitis gemeld bij Den Helder. Voor mij nog altijd een nieuwe soort. Ik besloot toch even af te wachten of de vogel nog teruggevonden zou worden. Om ongeveer half twee kwam er nog een melding maar daarna was het stil. Deze soort moet dan ook nog maar even wachten.

Zoals ik in mijn vorige bericht aangaf was het plan om vanavond het Kleinst waterhoen bij Tienhoven te gaan beluisteren. Eest moesten er echter nog twee andere jaarsoorten aan de lijst toegevoegd worden. De eerste stop was de Bovenpolder bij Wageningen. Hier worden de laatste tijd regelmatig Kwartelkoningen gehoord. Het kostte weinig moeite de soort te vinden. Al snel hoorde ik er één roepen. De vogel zat vlakbij maar liet zich, uiteraard, niet zien (heb nog altijd geen zichtwaarneming in Nederland…).  Verder hier veel Bosrietzangers, Grasmussen, Kneuen en Rietgorzen. Ook vlogen hier enkele jonge Roodborsttapuiten rond. Langs de nevengeul kon ik nog wat leuke plaatjes maken van een hevig ruiende Krakeend.

Bosrietzanger / Marsh Warbler

Acrocephalus palustris

 Krakeend / Gadwall

Anas strepera

Rond negen uur vertrok ik richting Leusderhei waar ik een half uur later aankwam. Na een stukje langs het fietspad te hebben gelopen kwam ik uit bij een open terreintje met een groot verbodsbord. Het gebied is militair oefenterrein en, vanwege de mogelijke aanwezigheid van achtergebleven munitie, niet toegankelijk. Ik ging vlak achter het bord staan zodat ik toch nog wat zicht over het veld had. Niet veel later arriveerden er nog enkele vogelaars, allemaal op zoek naar dezelfde soort: Nachtzwaluw.  Terwijl we wachtten tot deze zich lieten horen werden we vermaakt met baltsende Houtsnippen (pas mijn eerste dit jaar..!) een jagende Boomvalk en wat vleermuizen.  Om 22.20 uur begon de eerste Nachtzwaluw te snorren. Kort daarop gevolgd door een tweede exemplaar. Plotseling zagen we er vlak naast onze hoofden één vliegen. Prachtig! (Mogelijk) deze vogel landde in een boom voor ons en begon te zingen om kort daarna weg te vliegen, gevolgd door een tweede vogel. In totaal dus zeker drie maar waarschijnlijk vier vogels.

Hierna was het tijd geworden voor de Kleinst waterhoenders. Na wat omzwervingen (met dank aan de navigatie…) kwam ik om iets voor half één aan bij polder Achteraf. Ongeveer veertig meter voorbij het veerooster hoorde er al meteen één roepen!  De harde wind en de vele aanwezige kikkers maakten het er allemaal niet makkelijker op en in het volgende half uur volgden er in totaal slechts vijf roepjes. Ook hoorde ik een zachter roepje dat van wat verder het gebied in leek te komen. Een tweede vogel? Ik was hier op dat moment niet 100% zeker van maar thuisgekomen zag ik dat anderen er ook twee hadden gehoord.