De 300 gehaald!

Na de Pallas’ van afgelopen dinsdag was mijn doel voor dit jaar onder handbereik.  Donderdag waren  de, al enige tijd aanwezige, Koereiger van Everdingen en Amerikaanse smient van Middelburg  weer gemeld.  Met deze beide soorten zou ik op de 300 soorten uitkomen.

Vrijdagmorgen vroeg vertrok ik richting Everdingen. Bij aankomst op de dijk was de Koereiger niet te zien. Nadat de eerste zes (van de 16) Grote zilverreigers waren weggevlogen kwam de vogel plotseling  tevoorschijn en ging aan de rand van het slaapbosje zitten.  Na daar aantal minuten te hebben gezeten vloog hij in westelijke richting weg en vertrok ik richting Zeeland.

Na een korte stop bij de Crezéepolder nabij Ridderkerk (de eerder gemelde Grote piepers waren niet meer aanwezig) kwam ik aan bij het natuurontwikkelingsgebied aan de Zandvoortweg bij Middelburg.  Hier geruime tijd, zonder succes gezocht naar de Amerikaanse smient.  Het leek erop dat ik de 300 vandaag toch niet zou  halen.

De volgende stop was bij de Stolpweg, nabij Burghsluis op Schouwen Duiveland. Hier lieten twee Ruigpootbuizerden zich fraai bekijken en, met enige moeite, digiscopen.

Ruigpootbuizerd / Rough-legged Buzzard

Buteo lagopus

Aangekomen op de Brouwersdam zag ik dat de Amerikaanse smient weer was teruggevonden. Maar weer terug dan… Opnieuw alle Smienten afgezocht maar weer zonder resultaat. Na enige tijd kreeg ik ondersteuning van Joop Scheijbeler en samen zochten we verder.  Opeens vlogen alle vogels, waaronder een flinke groep Smienten, in paniek op. De oorzaak was al snel duidelijk. Op de grond zat een joekel van een valk met een  net geslagen Smient.  De vogel viel meteen op door de grootte en de grotendeels witte kop en onderdelen.  Even gingen de andere grote valken door mijn hoofd maar ik kwam al snel uit bij Toendraslechtvalk. Op een gegeven moment vloog de vogel op waarbij opviel dat hij/zij niet zo gedrongen was als een ‘normale’ slechtvalk (langere vleugels en staart).  Omdat  ik niet alle kenmerken van deze ondersoort paraat had was ik nog niet 100% zeker van de waarneming.

(Toendra?) Slechtvalk / Peregrine Falcon

Falco peregrinus (calidus?)

Thuisgekomen heb ik de literatuur er op nageslagen en even op internet gezocht.  Net als bij de (mogelijke) Baltische mantelmeeuw kwam ik er achter dat deze ondersoort  (vrijwel) niet met zekerheid in het veld op naam te brengen is. Helaas….

Ik liep terug naar de plek waar de meeste Smienten waren geland en ging door met zoeken. Het werd nu snel donkerder en ik begon me erbij neer te leggen dat de 300 nog even op zich zou laten wachten.  Plotseling zag ik achterin de groep Smienten de Amerikaanse smient lopen. De vogel verdween regelmatig achter de begroeiing  en we hadden het  licht tegen. Geen superwaarneming dus maar het doel was bereikt;

De 300 soorten zijn binnen!

 

Dip....

Maandag 31 oktober had ik de hele dag cursus en kon ik dus niet weg om te vogelen.  Groot was dan ook mijn frustratie dat net op die dag een Langstaartklauwier werd ontdekt bij Den Helder.  De cursusgenoten konden wel merken dat er iets aan de hand was maar het lukte niet helemaal ze te doordringen van de ernst van de situatie. Meteen verlof genomen en, na een erg onrustige nacht, stond ik dinsdag bij zonsopgang bij de plek waar de vogel het laatst gezien was. Het werd al snel duidelijk dat de vogel gevlogen was.  Ik werd er (letterlijk!) misselijk van. De kans dat deze soort nog een keer in Nederland wordt gezien is namelijk bijzonder klein. Ik kon nog wel een Pallas ‘ boszanger aan mij jaarlijst toevoegen (no. 298), maar dit kon de frustratie natuurlijk niet wegnemen.  Na zo’n dip ga je je automatisch afvragen waar je het  nu allemaal voor doet.  

De klap is hard aangekomen. Een week lang chagrijnig  geweest en ik kan me er nog steeds niet toe zetten het stukje  over de klauwier op de DB-site te lezen…. Maar ok, blijven hopen. De Kaspische plevier kon ik immers, tegen de verwachtingen in, ook snel weer inhalen. Volgende keer ga ik er meteen op af, cursus of niet!