Bruine boszanger

27 oktober werden er in het Noordhollands  duinreservaat bij Castricum een Bruine boszanger en een Aziatische roodborsttapuit waargenomen.  De eerste soort was nog nieuw voor me en de tweede een nieuwe jaarsoort.  Het lukte me niet meer hier vanuit mijn werk voor zonsondergang te komen zodat ik tot vrijdag moest wachten.  Helaas werden beide soorten ’s morgens niet meer gemeld zodat ik besloot eerst bij de Zuidpier van IJmuiden langs te gaan om (eindelijk…) Oeverpieper aan de jaarlijst toe te voegen. Als de soorten zouden worden teruggevonden was het nog maar een klein stukje rijden naar Castricum.

Op het strand naast de Zuidpier waren veel meeuwen aanwezig waaronder een vrij opvallende Kleine mantelmeeuw, waarbij ik meteen aan een Baltische moest denken, vanwege het verse kleed, de ‘koude’ kleur van de bovendelen, sterk contrasterend met de lichte (bijna witte) veerranden en de grotendeels witte kop en onderdelen . Helaas had ik niet meteen de kenmerken paraat. Daarom wat plaatjes geschoten om thuis nog eens rustig te kunnen kijken.

Kleine mantelmeeuw / Lesser Black-backed Gull

Larus (fuscus?) fuscus

Helaas bleek uit de literatuur en een zoektocht op het internet dat (ongeringde)  juveniele Baltische mantelmeeuwen niet in het veld met zekerheid te determineren zijn.

Steenloper /  Ruddy Turnstone

Arenaria interpres

Op de pier veel lijsters (vooral Merels) en enkele Oeverpiepers (jaarsoort no. 296).  Daarnaast o.a. nog vier Kleine jagers , een Zeekoet,  een langsvliegende Jan- van-Gent, een Velduil  en verschillende Roodkeelduikers.  Ik besloot nog even de struiken rond het Kennemermeer  te checken maar dit leverde verder niets op.

 Roodkeelduiker / Red-throated Diver

Gavia stellata

Zaterdagmorgen keek ik, voor ik naar de sportschool zou vertrekken nog even of er al iets was gemeld. Shit… Bruine boszanger bij IJmuiden! Mijn spullen gepakt en meteen vertrokken. Een uur later was ik ter plaatse. De vogel zat in een klein duindoornstruweeltje bij de strandopgang  maar was behoorlijk stil en erg skulkerig.  Na een halfuurtje wachten riep hij een paar keer en kon ik hem kort zien vliegen. Toch nog gelukt! 

Het duurde nog ruim twintig minuten voor de vogel zich opnieuw kort liet horen en zien. Omdat het er niet naar uitzag dat ik de vogel nog goed in beeld zou krijgen en zou kunnen fotograferen besloot ik het maar voor gezien te houden en terug naar Woerden te rijden.

Kiezen...

Afgelopen week was op Vlieland een Bruine boszanger gezien, voor mij nog een nieuwe soort. Ik zag het niet zo zitten om voor deze soort helemaal naar dit waddeneiland te reizen. Er zal er vast nog wel eens een op het vasteland gevonden worden. Op zaterdag werd er ook nog een Raddes’ boszanger gezien. Dit veranderde de zaak. Twee nieuwe boszangers, die kans kon ik niet laten schieten. Om zeker te zijn dat ik een plekje op de boot zou hebben snel gereserveerd.

’s Avonds werd er alleen ook een Kleine klapekster gemeld bij Koudekerke in Zeeland. Beide op één dag zou niet gaan lukken, ik moest dus kiezen. Mijn keuze viel uiteindelijk op de klapekster.

Zondagmorgen om  kwart over zeven vertrok ik vanuit Woerden. Het plan was richting Harlingen te rijden en, als de klapekster werd gemeld voor ik op de boot zat, weer om te draaien. Ter hoogte van Lelystad kwam de ‘piep’. Snel omgekeerd en naar Koudekerke gereden. Bij aankomst zag ik de Kleine klapekster al meteen zitten. De vogel kwam af en toe behoorlijk dichtbij en liet zich goed digiscopen. Toen er een Smelleken kwam langsgevlogen drukte de vogel zich even.

Kleine klapekster / Lesser Grey Shrike

Lanius minor

Even was er paniek vanwege een op grote afstand langsvliegende slanke, kiekendief. Steppe-? Helaas liet de vogel zich niet goed genoeg gezien voor een positieve determinatie.

Aangezien er in de buurt ook een Amerikaanse smient was gemeld besloot ik hier ook nog even langs te rijden. Helaas was er op de bewuste plek geen spoor van de vogel te bekennen en na een uurtje wachten besloot ik het voor gezien te houden.

Op de terugweg nog even, via de Stolpweg (geen Velduil, nog wel twee Blauwe kiekendieven)  langs de Brouwersdam. Hier was niet zo heel veel te beleven: twee Roodhalsfuten, twee Kuifduikers, een vrouwtje Zwarte zee-eend, Paarse strandloper, Zeekoet en een langsvliegende Jan-van Gent.

Zwarte zee-eend / Common Scoter

Melanitta nigra

Achteraf gezien een erg gelukkige keuze gemaakt aangezien beide boszangers van Vlieland die dag niet meer zijn gezien.

Blauwstaart

Op donderdag 20 oktober werd door Willem Olbers de Blauwstaart terug gevonden die eerder bij Castricum was gevangen. Een snelle rekensom leerde dat het me niet meer zou lukken hier tijdig te komen. Vrijdagmorgen had ik eerst een zitting bij de rechtbank waardoor ik pas om ongeveer half één aankwam bij het duinreservaat. Onderweg hoorde ik nog een Bladkoning roepen. Omdat de Blauwstaart voor mij prioriteit had (nieuwe soort) besloot ik niet verder naar de vogel te zoeken.

Even verderop kwam ik Co van der Wardt tegen en samen liepen we richting Hoefijzermeer. Onderweg kwamen we verschillende vogelaars tegen die aangaven dat de vogel erg skulkerig was maar zich af en toe goed liet zien. Aangekomen op de bewuste plek hoorden we dat de vogel zich een minuut of 20 geleden voor het laatst had laten zien. Geduldig afwachten dan maar….

Na ruim een half uur wachten zag ik achter me een fotograaf (zonder verrekijker, dus geen echte vogelaar) druk fotograferen maar omdat hij verder niets zei of gebaarde, zocht ik hier niets achter. Achteraf bleek dat hij de Blauwstaart in beeld had maar hij dit stil hield voor de rest van de aanwezigen. Erg kinderachtig!Wel gebruik maken van de info van andere vogelaars maar zelf niets doorgeven...

Na ruim vier uur wachten had de vogel zich nog niet laten zien. Een aantal mensen had de hoop al opgegeven en was weer vertrokken. Om ongeveer kwart voor zes stond ik wat met Co te kletsen toen ik plotseling een vogeltje uit de heg zag vliegen. Blauwstaart! De vogel liet zich korte tijd prima bekijken en Co kon een paar mooie plaatjes schieten. Helaas was het voor mij net te donker om te digiscopen.

De rest van de mensen had ons gelukkig gezien en kon de vogel ook nog in beeld krijgen.

Blauwstaart / Red-Flanked Bluetail

Tarsiger cyanurus

(foto: Co van der Wardt)

Pelagic Botney Cut

Noordse stormvogel / Northern Fulmar

Fulmarus glacialis

Ik heb al  verschillende malen een pelagisch dagtochtje  gemaakt. Deze leverden tot nu toe nog niet zo heel veel bijzonders op maar toch blijft de zee trekken.  Je weet immers maar nooit…  Vandaar dat ik en mijn vroegere Harderwijkse vogelmaatje Mark ons dit jaar hadden opgegeven voor de Botney Cut Experience van Pterordoma adventures.

Zondagmorgen om 09.00 uur vertrok ik richting Lauwersoog. Eerst even op de koffie bij mijn ouders en vervolgens door richting Lauwersmeer. Het vogelen hier leverde helaas weinig bijzonders op.  De leukste soorten:  Slechtvalk, Ruigpootbuizerd, IJsgors (overvliegend), Klapekster en al weer behoorlijk wat Kleine zwanen. Na met Mark wat te hebben gegeten vertrokken we richting ons schip, De Dageraad.

Om 20.30 uur voeren we uit. De volgende morgen bij zonsopkomst snel naar buiten waar Wouter al begonnen was met chummen. Er hingen al wat Drieteentjes achter de boot, niet veel later gevolgd door de eerste Noordse stormvogels en Jan-van Genten. 

Drieteenmeeuw / Black-legged Kittiwake

Rissa tridactyla

Jan-van-Gent / Northern Gannet

Morus bassanus

Noordse stormvogel / Northern Fulmar

Fulmarus glacialis

Het chumspoor zorgde al snel voor veel meeuwen achter het schip. Vooral Grote mantels, Zilver- en Drieteenmeeuwen maar Sander ontdekte ook nog een Geelpootmeeuw. Verder ook aardig wat Genten en NoSto’s. Tussen de NoSto's bevonden zich ook aardig wat donkere exemplaren (zie foto).

Op zee ook de nodige Alken en Zeekoeten. Erg leuk was een (erg vliegerige) Rosse franjepoot. Op een gegeven moment dobberde de vogel vlak naast het schip en konden de fotografen snel wat plaatjes schieten.

 

Rosse franjepoot / Red Phalarope

Phalaropus fulicarius

Ook een over zee vliegende Velduil  kon op de nodige waardering rekenen. De eerste jager liet lang op zich wachten maar even voor we bij de Botney Cut aankwamen was het dan toch zover. Een juveniele Kleine jager (met witte vleugelboeg) vloog wat rond de boot en liet zich fraai fotograferen. Niet veel later volgden ook de eerste Grote jagers.



 Kleine jager / Parasitic Jaeger

Stercorarius parasiticus

Grote jager / Great Skua

Catharacta skua

Eenmaal aangekomen bij de Botney Cut verschenen er plots drie Middelste jagers achter de boot: twee juvenielen en een adult (helaas zonder ‘lepels’). Eén juveniel verdween al snel weer maar de andere twee vogels bleven meer dan twee uur achter de boot hangen en lieten zich goed bestuderen. Het lukte met behulp van een groot schepnet een juveniele Middelste jager te vangen waarna Wouter de vogel van een ringetje kon voorzien.

Middelste jager / Pomarine Skua

Stercorarius pomarinus

Ondertussen begon de wind aardig in kracht toe te nemen (van drie naar vijf) en de eerste zeezieke diende zich aan. Er werd nog een mogelijke Papegaaiduiker gemeld, een soort die erg hoog op mijn verlanglijstje staat. Helaas kon de vogel op de ruwe zee niet meer worden teruggevonden. Wel werd er achter de boot een juveniele Vorkstaartmeeuw ontdekt. Wat een mooie sierlijke vogeltjes zijn dat toch! De vogel wist zich goed staande te houden tussen al het meeuwen- en gentengeweld en wist heel wat over boord gegooide garnaaltjes mee te pikken. Het meeuwtje kwam tot op zo’n twee meter afstand en bijna lukte het nog hem te vangen.

 

Vorkstaartmeeuw / Sabine's Gull

Xema sabini

Ik begon me nu toch wat zeeziek te voelen. Aangezien je mij met zuurkool niet echt een plezier doet en ik absoluut geen honger had besloot ik de avondmaaltijd maar over te slaan en in bed te gaan liggen. ’s Avonds nam de wind nog verder toe tot windkracht zeven en het schip rolde behoorlijk heen en weer. Het lukte me niet echt om de slaap te vatten. Toen ik eindelijk wat was ingedommeld werd er al weer op de deur geklopt: we waren al weer bijna terug in de haven. Na het ontbijt werd er afscheid genomen van de bemanning en de medereizigers en vertrok ik voor de lange rit terug naar Woerden.

Aangezien digiscopen op een schip niet echt goed gaat, had ik mijn fotospullen aan wal gelaten. Gelukkig was Richard Diepstraten ( www.pbase.com/richard2051) zo vriendelijk wat foto’s beschikbaar te stellen, waarvoor dank! Alle bovenstaande foto's zijn van zijn hand.

Grote burrie?

Voor vrijdag 7 oktober was er windkracht zes uit het noordwesten voorspeld. Een prima windje om (voor de derde keer deze week) zeetrek te gaan tellen bij Katwijk. Even voor half acht kwam ik aan op de telpost. Bas van den Burg en Frank van Duivenvoorde waren al aanwezig. Na me geïnstalleerd te hebben was het even wachten tot er voldoende licht was om de telling te starten. Ondertussen werd het als maar drukker. De harde wind maakte het lastig om te telescoop stil te houden en de anderen te verstaan. Mede hier door heb ik de nodige vogels  gemist. Wel zag ik twee Vale stormvogeltjes vlakbij langskomen.  Een dichtbij langsvliegende Vorkstaartmeeuw werd maar door één persoon (van de dertig…) gezien.

Verder vlogen er de nodige jagers langs waarvan een aantal, naar mijn bescheiden mening,  wel erg makkelijk als Middelste jagers werden geclaimd. Vaak alleen op basis van de jizz terwijl dit, op zijn zachtst gezegd, een erg subjectief kenmerk is. Deze vogels gingen (op één na) dan ook mijn boekje in als jager spec. Ook had ik de indruk dat in elk geval één van de gemelde Grauwe pijlen gewoon een verre, keilende jager (waarschijnlijk kleine) was.

Even voor tienen werd door Bas van den Burg een op grote afstand langsvliegende Vorkstaartmeeuw gemeld. Al snel had ik de vogel ook in beeld maar jammer genoeg kon ik Drieteenmeeuw niet uitsluiten. Ik heb alle vertrouwen in de determinatie van Bas maar ik heb voor mezelf de regel dat ik de soort ook zelf als zodanig gedetermineerd moet hebben. Helaas, niet op de jaarlijst…

Ongeveer een kwartier later kreeg ik een grotere meeuw in beeld. Ik kon zo snel geen zwart in de vleugel ontdekken…. Plots werd er ‘GROTE BURGEMEESTER..!’ geroepen. Aangezien ik in het verleden een aantal keren bijna de mist in ben gegaan met dergelijke op grote afstand langsvliegende meeuwen (deze bleken vaak als ze wat dichterbij kwamen toch wat zwart in de vleugel te hebben) en begin oktober toch wat aan de vroege kant is bleef ik toch wat twijfelen.  De andere mensen waren er allemaal van overtuigd dat het een burrie was (op Teus na geloof ik). Het zal er dan ook wel één geweest zijn maar gelet op de bovengenoemde regel  kwam hij toch niet op de jaarlijst. Tja, op deze manier kom in natuurlijk niet aan de 300…Ik kreeg ook nog even een jager in beeld die ik wel erg veel op een juveniele Kleinste jager vond lijken maar helaas, ook nu geen positieve determinatie.

Met deze missers was het al met al toch een behoorlijk frustrerend dagje, maar ok, liever zuiver in de leer dan klakkeloos andermans waarnemingen overnemen. Helaas geen foto's deze keer maar ik beloof dat in mijn volgende post ruimschoots goed te maken.

Dutch Birding weekend 2011, deel 2

Zaterdag 1 oktober

De dag begon bij camping de Slufterhoek. Hier waren  behalve de nodige lijsterachtigen maar weinig vogels aanwezig. Terwijl we terug naar de auto liepen kwam het bericht door dat er vandaag toch nog een excursie naar de Oprheusspotvogel van de Robbejager zou plaatsvinden. Omdat Flor gisteren te laat was voor de excursies en het voor hem nog een nieuwe soort was, besloten we naar de noordpunt van het eiland te vertrekken. Flor ging in de rij bij de camping staan en Johannes en ik gingen ondertussen De Tuintjes onveilig maken. 

Ook hier weer erg weinig vogels. Bij het uitkijkpunt op het duin werd nog even over zee gekeken. Dit leverde enkele verre Roodkeelduikers en een Kleine Jager op.  Op de weg terug werd er een Roze Spreeuw gepiept op het dak van het kerkje in de Cocksdorp. Voor Johannes nog een nieuwe soort, gaan dus...!  Rond het kerkje stond er al een behoorlijke menigte te wachten. Omdat de vogel niet meteen in beeld was ging ik snel Flor (die de spotvogel inmiddels had gezien) ophalen. Weer in het dorp aangekomen kwam het bericht door dat de vogel nu bij het reddingsboothuis werd gezien. Hier konden we nog net een glimp van de Roze spreeuw opvangen voordat hij weer opvloog. Even later werd de vogel iets noordelijker weer teruggevonden en lukte het hem wat uitgebreider te bekijken.

Hierna, via de Oosterkolk (geen Streep meer) richting Utopia waar we met wat moeite een Morinelplevier zagen.  De volgende stop was bij Nieuw Buitenheim waar een (de?) Gestreepte strandloper was gemeld.  Deze vogel was lang niet zo mooi te zien als die van gisteren zodat we snel weer vertrokken.

Omdat het bosjes kloppen om de campings niets had opgeleverd besloten we maar naar de zuidwestkant van het eiland te gaan. Samen met mede (en ex-) Woerdenaren Nils, Diederik en Jeroen liepen we de Kreeftepolder in. Hier o.a. een overvliegende Ortolaan (alleen gehoord), twee Beflijsters en twee Velduilen.

Tot slot nog een poging gewaagd de eerder gemelde Sperwergrasmus bij camping de Sluftervallei aan de jaarlijst toe te voegen. De vogel werkte helaas niet mee en de hongerige muggen maakte het wachten niet echt comfortabel zodat we al snel besloten maar naar de Cocksdorp te vertrekken voor de avondmaaltijd. 

Zondag 2 oktober

Zondagmorgen weer vroeg op. Omdat de Kreeftepolder er gisteren veelbelovend uitzag was dit de eerste stop van de dag. Helaas viel het nu behoorlijk tegen. Het hoogtepunt was een enkele Velduil. Op de weg terug kon ik nog wel een IJsgors (overvliegend) aan de jaarlijst toevoegen.

Terug bij de auto werd gemeld dat er een mogelijke Daurische klauwier bij De Nederlanden was gevonden. Nog voor de vogel was doorgepiept zaten we in de auto. Als één van de eersten parkeerden we de auto bij de strandopgang en liepen we het pad af. Even verderop zagen we wat andere vogelaars een duin oprennen. Wij er achteraan en vrijwel meteen was de Daurische klauwier vogel in beeld!  Een mooie inhaler nadat ik de vogel van vorig jaar bij Den Helder vanwege sociale verplichtingen had moeten laten schieten. De vogel liet zich fraai zien en het lukte me wat digiscoopplaatjes te maken.

Daurische klauwier / Daurian Shrike

Lanius isabellinus

Ik had ondertussen behoorlijk wat last van mijn voet gekregen. Op de heenweg voelde ik er (waarschijnlijk door de flinke hoeveelheid adrenaline)  niet veel van maar nu was het echt pijnlijk. Daarom werd besloten naar een gebied te gaan waar niet te veel gelopen hoefde te worden. Het werd Utopia.

Helaas geen bijzonderheden hier. Lekker in het zonnetje zittend begon de aandacht een beetje te verslappen en kwam de meligheid naar boven. Omdat er ook al even niets leuks weer was gemeld besloten we maar weer terug naar het huisje te gaan, de boel op te ruimen en de boot van zes uur naar het vasteland te pakken.

Al met al toch weer een geslaagd weekend.

Geen grote aantallen maar wel twee nieuwe soorten (Grote pieper en Daurische klauwier) en wat andere leuke krenten (o.a. Steppekiekendief, Morinelplevier, Gestreepte strandloper, Bladkoning, Roze spreeuw, Ortolaan en IJsgors).

Dutch Birding weekend 2011

Vrijdag 30 september.

Ook dit jaar was er weer een Dutch birding weekend georganiseerd op Texel, een weekje vroeger dan vorig jaar. Voordat we naar Texel reden ging ik met Johannes eerst nog een keer langs bij het Klein waterhoen van de Lepelaarsplassen. In tegenstelling tot de vorige keer toen we zo’n drie uur tevergeefs hebben gewacht was het nu vrijwel meteen raak. Bij aankomst in de ‘hut’ hoorden we van een fotograaf dat de vogel net weer het riet in was gedoken maar na enkele minuten kwam het Klein waterhoen weer tevoorschijn. Johannes had zijn nieuwe soort. Al snel verdween de vogel weer in het riet en toen hij hier na een half uur nog niet tevoorschijn was gekomen besloten we maar weer te vertrekken.

Rijdend over de Oostvaardersdijk zag ik een joekel van een vogel in een dode boom zitten. Dat moest wel een Zeearend zijn. Johannes kon de vogel goed genoeg bekijken om de determinatie te bevestigen. Snel gestopt op een parkeerplaats maar de vogel was alweer gevlogen. Omdat er twee dagen geleden een Bladkoning was gezien bij Dintelhaven besloten we hier even een tussenstop te houden. Veel meer dan twee Vuurgoudhaantjes en een overvliegende Grote gele kwikstaart leverde dit helaas niet op.

Om kwart over elf kwamen we aan in Den Helder. Precies op tijd voor de boot van half twaalf. Aangekomen op het eiland stoptem we eerst bij het NIOZ gebouw. Het bosjes kloppen hier leverde niets op. Op de weg terug naar de auto kwam een melding door van een Grote pieper tp bij De Tuintjes. Dit was voor ons allebei een nieuwe soort. Rijden dus! Hier aangekomen bleek de vogel al een tijdje niet meer gezien te zijn. Op Grote piepers rust bij mij een vloek. Ondanks vele uren op telposten, verschillende bezoeken aan de eilanden in de goede periode en een aantal twitches (vorig jaar alleen al vier keer…) was het me nog nooit gelukt deze soort waar te nemen en het leek erop dat ik nu weer zou dippen.

Terwijl ik met Pieter Doorn stond te kletsen hoorde ik ineens een karakteristieke roep: Grote Pieper! Yes!! Het lukte helaas niet de vogel in beeld te krijgen. Een beetje een onbevredigende waarneming maar hij mag op de lijst.

Even later kwam de melding door van een Orheusspotvogel bij camping de Robbenjager. Deze camping is helaas niet vrij toegankelijk maar Wietze kreeg het voor elkaar om wat excursies naar de vogel te mogen organiseren. Elke keer mocht er een groepje van vijf de camping op. Voor de ingang had zich inmiddels een grote groep mensen verzameld. Gelukkig kunnen vogelaars niet tellen (…) dus hoefde ik niet erg lang te wachten. Na kort zoeken kreeg ik de vogel goed in beeld. Pas mijn eerste najaarswaarneming.

Hierna vertrokken we richting camping de Sluftervallei om naar zangertjes te zoeken. Deze bleken dun gezaaid. Na enige tijd pas de eerste Phyllo’s van de dag: Tjiffen. Plots hoorden we een Bladkoning (Blako voor intimi..) roepen en niet veel later nog één. Mogelijk zelfs nog een derde vogel. Die nieuwe jaarsoort was binnen. Hierna nog even langs de Oosterkolk waar een Gestreepte strandloper zich fraai liet bekijken.

Hierna ging het naar de veerhaven om Flor op te pikken waarna we richting De Slufter reden. Hier was namelijk een Steppekiekendief gemeld. Langs de Krimweg zagen we de vogelaars al staan. Na even te hebben gewacht werd de vogel kort vliegend gezien waarna hij landde in het veld. De kop van de vogel was nog net te zien. Hierbij een ‘bewijsplaatje’.

Na een bezoek aan de pizzeria van de Cocksdorp vertrokken we naar het Eierlandse huis waar Laurens Steijn een lezing gaf over een pelagic voor de West-Afrikaanse kust. Om een uur of elf vertrokkn we eindelijk naar ons huisje.