Klein, kleiner, kleinst...

Zaterdag 10 september werd door Karel Buitenkamp een Klein waterhoen ontdekt in de natte graslanden bij de Lepelaarsplassen. Aangezien ik die zondag familieverplichtingen had lukte het me niet de vogel nog te gaan bekijken. Na zondagmorgen werd hij niet meer gezien. Tot gisteren. Het was geen nieuwe soort voor me maar ik had hem eerder alleen gehoord. Genoeg reden dus om vandaag te gaan kijken.

Om half vijf vanmorgen opgestaan en een uur later stapte ik in de auto. Half zeven parkeerde ik de auto in het parkeerhaventje lang de Oostvaardersdijk bij de Lepelaarsplassen waar ook Steven Wytema net aan kwam. Samen liepen we naar de schuilhut. Na een plekje te hebben veroverd zag ik de vogel meteen op een stukje slik scharrelen.

Het Klein waterhoen liet zich prima bekijken maar door de drukte in de hut lukte het me niet de vogel te fotograferen. Even later vloog hij naar de overkant en verdween in het riet. Af en toe liet de vogel zich even zien maar opnieuw kon ik geen goede foto's maken. Hieronder een zoekplaatje...

Klein waterhoen / Little Crake

Porzana parva



Nog even gewacht in de hoop nog wat foto's te kunnen maken, maar helaas. Op naar de volgende soort dan maar. Bij Negenhuizen (nabij Schipluiden) was gisteren een juveniele Kleinste jager ontdekt. Tot nu toe had ik deze soort alleen ver weg op zee gezien, dus dit was een buitenkansje. Na enig zoeken het juiste weggetje gevonden, de auto geparkeerd en het talud opgelopen. Na zo'n 800 meter (onderweg nog een overvliegende Slechtvalk) zag ik hem zitten in een weiland.



Kleinste jager / Long-tailed Skua

Stercorarius longicaudus

Paapje / Whinchat

Saxicola rubetra

Aanvankelijk zat er weinig actie in de vogel zodat ik mij aandacht verlegde naar het fotograferen van enklele Tapuiten en Paapjes. Op een gegeven moment begon de jager wat te foerageren en niet veel later vloog hij op. Recht op me af..!  De vogel vloog vlak over mijn hoofd en landde in een klein plasje waar hij lekker begon de badderen. Helaas was het licht niet optimaal (altijd wat te klagen..) maar toch kon ik een paar leuke plaatjes schieten.

Kleinste jager / Long-tailed Skua

Stercorarius longicaudus

Een Kleinste jager op tien meter, fantastisch..!  De vogel vloog weer terug naar het weiland, foerageerde nog even en ging daarna weer zitten. Tijd om weer terug te gaan met weer twee nieuwe jaarsoorten 'in the pocket'.





Zo heb je er geen, zo heb je er drie...

Zoals al in eerdere posts aangegeven was ik vastbesloten dit jaar eindelijk Vale pijlstormvogel op mijn Nederlandse lijst te zetten. Hiervoor ben ik deze nazomer al verschillende keren naar Katwijk gegaan. Dit leverde als leuke 'bijvangst' nog een Ross' meeuw op maar de Vale pijl liet zich nog niet verschalken.

Gelet op de gunstige weersvoorpellingen besloot ik vandaag een dagje verlof te nemen en weer naar Katwijk te vertrekken. Om kwart voor zeven installeerde ik me bij Hotel Savoy. Na ruim een half uur werd de eerste Noordse Pijlstormvogel ontdekt en al snel volgden er meer.

Enige tijd later werden er twee Grauwe pijlen gemeld. Het lukte me niet meteen deze in beeld te krijgen en terwijl ik nog aan het zoeken was, riep iemand: Vale pijl! Ik zag een pijlstormvogel vliegen maar raakte de vogel al snel kwijt. Paniek... Gelukkig wist ik de vogel met wat hulp van Noël terug te vinden en met zekerheid te determineren als een Vale. Yes, nr. 370 is binnen!

Door Vincent van der Spek werd doorgegeven dat er om kwart over acht een Vale pijl was langsgevlogen bij Castricum. Opletten dus.. Ongeveer een uur later werd er een pijl ontdekt die in eerste instantie werd doorgegeven als Grauwe. Toen Noël en ik hem in beeld kregen zagen we dat de vogel een vrij kort achtereind en een lichte, wat bruinige, buik had. Vale pijl!  Om een uur of tien kwam Vale pijl no. 3 langs. Deze vogel vloog een stuk dichterbij dan de vorige twee en was ook iets donkerder.
Ondertussen volgden de waarnemingen van Noordse pijlen elkaar op. Al snel werd de twintig bereikt en begon het er op te lijken dat het telpostrecord van 27 vandaag zou gaan sneuvelen. Enkele vogels vlogen door de branding en het lukte René van Rossum zowaar om wat foto's te maken.

Noordse Pijlstormvogel / Manx Shearwater

Puffinus puffinus

Foto's: René van Rossum



Even later zag ik ook mijn eerste Grauwe pijl van het jaar. Behalve de pijlen en de nodige Jan-van-Genten vlogen er ook redelijk wat jagers langs. Mijn totaal kwam op zo'n acht Grote- en evenveel Kleine. Er werd ook een Middelste gemeld maar ik kon helaas Kleine niet uitsluiten waardoor de vogel als jager spec mijn boekje is ingegaan.

Na elven begon het allemaal wat in te zakken en vertrokken de meeste andere waarnemers. Ik bleef nog hangen tot half één maar veel meer dan een Grote jager en nog een Noordse pijl leverde dit niet op.

Zie hier voor de volledige telling.

Met dank aan René voor de foto's.

Wild of niet..?

Zondag na het sporten bedacht dat ik maar eens een Kwak aan mijn jaarlijst moest toevoegen.

De Kwak is in Nederland altijd een beetje een verdachte soort. Er is al geruime tijd sprake van vrij broedende vogels, oorspronkelijk afkomstig uit verschillende dierenparken (Artis, Blijdorp en Avifauna). Aangezien de nakomelingen hiervan niet altijd zijn geringd, is het vrijwel onmogelijk te bepalen of het om echt wilde vogels gaat (tenzij er natuurlijk een buitenlandse ring omheen zit). Ook al worden deze nakomelingen door velen als ‘telbaar’ gezien, vond ik het toch wat te ver gaan om de soort te gaan twitchen in Blijdorp. Ik moet er toch nog een beetje goed gevoel bij kunnen hebben. Dit was ook de reden dat ik er niet voor koos om vandaag de vogel van Utrecht te gaan bekijken maar in plaats daarvan naar de Biesbosch te rijden. Voelt toch net wat beter...

Rond een uur of drie kwam ik aan bij Spieringsluis. Enkele vogelaars die op het dijkje stonden gaven aan dat de Kwak enige tijd op wat takken in het water had gezeten maar daarna was verdwenen in de begroeiing. Hier ruim een uur gestaan maar de vogel kwam niet meer tevoorschijn. Wel waren hier nog een fanatiek roepende Buidelmees en een zingende Cetti’s zanger aanwezig. Ook vlogen er enkele IJsvogels rond. Aan de andere kant van de weg, in de Polder Hardenhoek, waren behoorlijk wat zilverreigers aanwezig. In totaal telde ik tenminste 30 Grote- en 5 Kleine-, maar het daadwerkelijke aantal zal vast nog een stuk hoger gelegen hebben. Ook kon ik genieten van een tweetal jagende Zeearenden.

Grote zilverreigers / Great Egrets

Casmoderius albus

Omdat de Kwak nog steeds op zich liet wachten besloot ik eerst te proberen één van de Zeearenden die in een boom was geland te fotograferen. Dit lukte aardig en het werd alleen nog maar leuker doen het tweede exemplaar in dezelfde boom landde.

Zeearend / White-tailed Eagle

Haliaeetus albicilla

Ook vlogen er twee of drie Visarenden rond. Helaas is het digiscopen van vliegende vogels niet echt eenvoudig en bleven de vogels op een behoorlijke afstand. Toch lukte het me nog een redelijk plaatje te schieten.

Visarend / Osprey

Pandion haliaetus

Nadat de Zeearenden waren opgevlogen ging ik terug naar de plek van de Kwak. Van een andere vogelaar hoorde ik dat deze zich ook het afgelopen uur niet had laten zien. Ondertussen werd de lucht steeds dreigender en begonnen de steekmuggen zich ook flink te roeren. Rond half zes zag ik plotseling iets onderin de struiken scharrelen. Kwak! Het leek er even op of de vogel tevoorschijn zou komen maar hij besloot alsnog  terug te kruipen de struiken in. Kort hierna barstte er een enorme hoosbui los. Snel naar de auto en terug naar huis.

De Kwak was soort nummer 275 voor dit jaar. Hiermee heb ik al bijna even ver als mijn totale jaarlijst van vorig jaar (278). De 300 moet te halen zijn.



Kleine trap!

Na eerst boodschappen gedaan te hebben vertrok ik vanmorgen naar de sportschool om rug te gaan trainen. Na mijn derde setje barbell rows besloot ik even mijn telefoon te checken, je weet immers maar nooit. Shit... een Kleine trap op de Hoge veluwe! Zwaar genoeg om mijn training vroegtijdig voor af te sluiten. Ik zag dat Johannes ondertussen ook had gebeld. Hij zat op de Strabrechtse heide en had besloten de vogel morgen te proberen.

Snel onder de douche en om kwart voor twaalf zat ik in de auto. Helaas had de rest van Nederland ook besloten een dagje Veluwe te doen: vanaf Ede tot aan Otterlo voortdurend file gereden. Met een klein uur vertraging kwam ik dan eindelijk aan bij het Nationale park. Helaas waren alle witte fietsen weg waardoor er niets anders op zat dan het laatste stuk te lopen. De afstand viel gelukkig mee en een minuut of tien later stond ik op de uitkijkheuvel.

Snel door de eerste de beste telescoop gekeken en de Kleine trap was binnen! De vogel liep behoorlijk ver maar liet zich door de telescoop prima bekijken. Vanwege de afstand en de warmtetrillingen lukte het helaas niet om hem fatsoenlijk te digiscopen.

Kleine trap / Little Bustard

Tetrax tetrax

De volgende twee uur de vogel met tussenpozen goed bekeken en een beetje bijgekletst met bekenden.
Op een gegeven moment verdween de trap achter wat heuveltjes. Ik had ondertussen al weer drie maaltijden gemist dus het werd tijd om weer richting Woerden te rijden. Net toen ik wou vertrekken vloog de vogel plotseling onze kant op waarbij we hem fraai konden zien. Het lukte Jaap Denee nog om wat vluchtplaatjes te schieten voordat hij in westelijke richting over de bomen verdween. Tot grote teleurstelling van o.a. Sjoerd Radstaak en Steven Wytema die net waren gearriveerd. Sjoerd was helemaal van Schiermonnikoog gekomen miste de vogel op een kwartier. Het leven van een twitcher kan hard zijn...