Wild of niet..?

Zondag na het sporten bedacht dat ik maar eens een Kwak aan mijn jaarlijst moest toevoegen.

De Kwak is in Nederland altijd een beetje een verdachte soort. Er is al geruime tijd sprake van vrij broedende vogels, oorspronkelijk afkomstig uit verschillende dierenparken (Artis, Blijdorp en Avifauna). Aangezien de nakomelingen hiervan niet altijd zijn geringd, is het vrijwel onmogelijk te bepalen of het om echt wilde vogels gaat (tenzij er natuurlijk een buitenlandse ring omheen zit). Ook al worden deze nakomelingen door velen als ‘telbaar’ gezien, vond ik het toch wat te ver gaan om de soort te gaan twitchen in Blijdorp. Ik moet er toch nog een beetje goed gevoel bij kunnen hebben. Dit was ook de reden dat ik er niet voor koos om vandaag de vogel van Utrecht te gaan bekijken maar in plaats daarvan naar de Biesbosch te rijden. Voelt toch net wat beter...

Rond een uur of drie kwam ik aan bij Spieringsluis. Enkele vogelaars die op het dijkje stonden gaven aan dat de Kwak enige tijd op wat takken in het water had gezeten maar daarna was verdwenen in de begroeiing. Hier ruim een uur gestaan maar de vogel kwam niet meer tevoorschijn. Wel waren hier nog een fanatiek roepende Buidelmees en een zingende Cetti’s zanger aanwezig. Ook vlogen er enkele IJsvogels rond. Aan de andere kant van de weg, in de Polder Hardenhoek, waren behoorlijk wat zilverreigers aanwezig. In totaal telde ik tenminste 30 Grote- en 5 Kleine-, maar het daadwerkelijke aantal zal vast nog een stuk hoger gelegen hebben. Ook kon ik genieten van een tweetal jagende Zeearenden.

Grote zilverreigers / Great Egrets

Casmoderius albus

Omdat de Kwak nog steeds op zich liet wachten besloot ik eerst te proberen één van de Zeearenden die in een boom was geland te fotograferen. Dit lukte aardig en het werd alleen nog maar leuker doen het tweede exemplaar in dezelfde boom landde.

Zeearend / White-tailed Eagle

Haliaeetus albicilla

Ook vlogen er twee of drie Visarenden rond. Helaas is het digiscopen van vliegende vogels niet echt eenvoudig en bleven de vogels op een behoorlijke afstand. Toch lukte het me nog een redelijk plaatje te schieten.

Visarend / Osprey

Pandion haliaetus

Nadat de Zeearenden waren opgevlogen ging ik terug naar de plek van de Kwak. Van een andere vogelaar hoorde ik dat deze zich ook het afgelopen uur niet had laten zien. Ondertussen werd de lucht steeds dreigender en begonnen de steekmuggen zich ook flink te roeren. Rond half zes zag ik plotseling iets onderin de struiken scharrelen. Kwak! Het leek er even op of de vogel tevoorschijn zou komen maar hij besloot alsnog  terug te kruipen de struiken in. Kort hierna barstte er een enorme hoosbui los. Snel naar de auto en terug naar huis.

De Kwak was soort nummer 275 voor dit jaar. Hiermee heb ik al bijna even ver als mijn totale jaarlijst van vorig jaar (278). De 300 moet te halen zijn.