Rotganzen en Velduilen

Vandaag ging de reis opnieuw naar de Delta met als belangrijkste doel Zwarte Rotgans en Velduil toe te voegen aan de jaarlijst. In tegenstelling tot de vorige trips was het nu mooi zonnig weer. Wel stond er een stevige wind uit het noordoosten die het erg koud maakte.

De eerste stop bij de buitenhaven van Stellendam leverde weinig op. Bij de Markenje dezelfde soorten als vorige week, met uitzondering van de Witbuikrotganzen. Vervolgens ging het door naar de Brouwersdam. Eerst op het water achter het piertje aan de noordkant gezocht naar Grote Zee-eenden. Deze soort liet zich helaas niet zien. Wel grote aantallen Brilduikers en Middelste zaagbekken en enkele Roodkeelduikers en Zwarte Zee-eenden. Aangekomen bij de Spuikom zag ik vlakbij een Slechtvalk op de dam zitten. Jammer genoeg vloog deze weg voor ik de kans kreeg een foto te maken. Bij de Spuikom zwom een groep van 32 Witbuikrotganzen met nog drie Rotganzen.

Omdat ik nog graag een Kuifaalscholver wou fotograferen reed ik vervolgens naar Neeltje Jans. Helaas waren de slagbomen dicht zodat ik niet over de sluis kon. Op te terugweg dan maar proberen, eerst de Zwarte Rotgans maar eens op de jaarlijst zetten. 

Op het Veerse Meer zat een grote groep (+/- 500) Rotganzen maar gelet op het beroerde licht zou het nog lastig worden om de vogel er uit te pikken. Gelukkig vlogen de ganzen na enige tijd te dijk over om in de polder te gaan foerageren. Hier snel heen gereden en na enkele minuten zoeken was de Zwarte Rotgans binnen. Wat een verschil met vorig jaar toen ik de soort vier keer achter elkaar heb gedipt! De vogel liet zich fraai zien maar fotograferen was een ander verhaal. Hij liep voortdurend tussen de Rotganzen en als hij een keer vrij liep zaten er enkele rietstengels hinderlijk in de weg.

Omdat het toch op de route lag nog maar weer eens een bezoekje gebracht aan de Grote geelpootruiter in de hoop wat betere foto's te kunnen maken. Helaas speelde het licht weer eens niet mee....

Omdat ik Nonnetje nog niet op de jaarlijst had nog even langs de Oesterput en daarna richting Veerse dam om met Geoorde fuut mijn lijstje futen voor dit jaar compleet te maken (Dikbekfuut even buiten beschouwing gelaten...).

De tweede poging voor Kuifaalscholver strandde opnieuw voor dichte slagbomen dus maar meteen door richting Stolpweg. De laatste twee pogingen waren mislukt maar deze had ik geluk. Een stilstaande auto met telelens uit het raam betekent hier meestal één ding. En ja hoor, vlak langs de weg stak de kop van een Velduil boven het gras uit. Ik blijf me altijd verbazen hoe zo'n grote vogel zich bijna onzichtbaar kan maken in een kaal veld. Vrijwel niemand had deze vogel hier opgemerkt.

Even verderop stonden zo'n vijftien andere fotografen langs de weg bij een ander exemplaar. Ik hoorde dat enkele jagers door de velden waren gelopen en maarliefst vijf Velduilen hadden opgepest! Met twee was ik al ruim tevreden dus maar niet verder gezocht.

Van twee andere vogelaars hoorde ik dat er aan de noordkant van de Brouwersdam nu wel Grote Zee-eenden (en Toppers) te zien waren dus maar weer deze kant op. Na beide soorten aan de jaarlijst te hebben toegevoegd tot slot nog even bij de Witbuikrotganzen langs.

Taigarietganzen

Zaterdag was een dag met sociale 'verplichtingen' en ik rekende er niet echt op om nog te gaan vogelen. Tot om een uur of half elf de rba (rare bird alert) van Rein Genuit kwam van 8 (99% zekere) Taigarietganzen langs de Hogeboomseweg te Wassenaar. Niet veel later werd bevestigd dat het echt om deze soort ging. Taigarietganzen had ik al een hele tijd niet meer (met zekerheid) in Nederland gezien en het lag zo ongeveer op de route vanuit Den Haag naar Haarlem. Een kleine omweg dan maar. De plek was snel gevonden en vrijwel onmiddelijk had ik de vogels in beeld. Snel wat digiscoopplaatjes geschoten en vervolgens door naar de verjaardag.

Brouwersdam

Afgelopen vrijdag (21 januari) stond de Brouwersdam op het programma. Toen ik wegreed uit Woerden was het behoorlijk mistig waardoor ik me een beetje zorgen maakte. Het zou niet de eerste keer zijn dat ik onverrichter zake zou moeten terugkeren uit de Delta vanwege dichte mist. Gelukkig klaarde het bij Stellendam al weer op.

De eerste stop was bij Markenje. Hier waren 23 Witbuikrotganzen aanwezig. Een groep van 20 vogels en een groepje van drie exemplaren. Verder hier o.a. twee Slechtvalken (aan het grootteverschil te zien man en vrouw) en een groep (IJslandse) Grutto's.

Hierna reed ik verder naar de Brouwersdam. Hier grote aantallen Roodkeelduikers (tenminste 60 ex.), Kuifduikers (ca. 50), Zwarte Zee-eenden (tenminste 80), Middelste zaagbekken en enkele honderden Brilduikers.

Tussen de Brilduikers zaten (tenminste) 5 IJseenden, zoals gebruikelijk te ver weg voor een goede foto.

Ondanks intensief zoeken kon ik helaas geen Grote Zee-eenden vinden. Bij de Spuikom vloog er een  Slechtvalk vlak voor de auto langs achter een Steenloper aan. Ik kon dit schouwspel tenminste vijf minuten lang van korte afstand volgen voordat beide vogels achter de dijk verdwenen.

Langs de Stolpweg helaas weer geen Velduil maar wel Patrijs, Blauwe kiekendief en IJsvogel. Bij de Koudekerksche inlaag was behalve een vrouwtje Slechtvalk (al weer de vierde voor vandaag) weinig te beleven. Bij de Luchtenburgseweg liet een Torenvalk zich zeer goed benaderen en fotograferen.

 

In de hoop nog wat Witbuikrotganzen op de foto te kunnen zetten reed ik naar de Karrevelden bij Scharendijke. Hier jammer genoeg geen witbuiken maar wel een groep van ongeveer 200 Kleine Zwanen.

Terug op de Brouwersdam dezelfde soorten als vanmorgen plus nog een Roodhalsfuut. Hier kwam ik Dirk van Straalen tegen die me vertelde dat bij Port Zeelande een groep Witbuikrotganzen zat die zich goed lieten zien en fotograferen. Helaas, toen ik op de betreffende plek aankwam waren ze nergens meer te bekennen... Terug op de Brouwersdam nog even (tevergeefs) gezocht naar een waarschijnlijke IJsduiker waarna de vogeldag er weer op zat.

Ganzenflappen

Als jurist zit je meestal achter je bureau en krijg je weinig kans tijdens het werk naar vogels te kijken. Vandaag was zo'n zeldzame gelegenheid. Ik was uitgenodigd om aanwezig te zijn bij het ganzenflappen in de Eempolder. Voor de mensen die het begrip niet kennen: dit is het vangen van wilde ganzen met behulp van slagnetten (om ze te ringen en ten behoeve van onderzoek) Vanaf zonsopgang tot een uur of twaalf in de hut gezeten. Er vlogen regelmatig groepen Grauwe, (Toendra) Riet-, Kol- en Brandganzen over. Deze vogels konden ondanks de lokfluiten en lokganzen helaas niet worden verleid om binnen het bereik van de netten te landen. Geen succes dus. Het bood me nog wel de gelegenheid om Kleine zwaan en Raaf toe te voegen aan de jaarlijst.

Bovenstaande foto is overigens niet in de Eempolder gemaakt maar later op de dag langs de Praamweg.

Omdat ik nog een aantal uren te compenseren had, had ik 's middags vrij genomen. Na de lunch vertrok ik als eerste naar de Huizerpier om daar de IJseend die hier al enige tijd aanwezig is binnen te koppen. Het duurde niet lang of ik had de vogel in de telescoop. Helaas te ver weg voor een fatsoenlijke foto. Ik had de vogel nog maar net gezien of er barstte een enorme hagelbui los. Snel terug naar de auto dus.Ik twijfelde of ik terug naar huis zou gaan of toch door zou rijden naar de Flevo om daar naar Zeearenden te zoeken. Omdat ik het in de verte al weer wat zag opklaren besloot ik het laatste te doen. Een goede keuze want toen ik aankwam bij de Grote Praambult was de bewolking bijna verdwenen en stond ik lekker in het zonnetje. Vrijwel meteen zag ik hier een adulte Zeearend zitten die lekker een zojuist gevangen Brandgans zat op te peuzelen. Enkele minuten later vloog vlak naast deze vogel een tweede omhoog. Dat ging een stuk makkelijker dan verwacht! De afstand was ook hier helaas te groot voor een goede foto maar toch nog maar even een 'bewijs'plaatje geschoten.

De vogel zit met drie Zwarte kraaien op het gras, ongeveer in het midden van de foto.....

Hierna meteen doorgereden richting wildroosters in de hoop de Klapekster nu wel te kunnen fotograferen maar helaas, ik moest het doen met wat Kolganzen (zie foto hierboven). Vervolgens ging de rit richting Soestduinen voor Ransuilen. Over het algemeen wordt heel (te?) geheimzinnig gedaan over slaapplaatsen van deze soort maar in dit geval gelukkig (nog) niet zodat ik met het uitgeprinte kaartje van Waarneming.nl snel op de juiste plek stond. Het duurde niet lang voordat ik (samen met een andere vogelaar) een exemplaar gevonden had. Het werd nu snel donkerder dus ik besloot niet verder te zoeken naar andere exemplaren (er schijnen hier zo'n twaalf te zitten). Terug naar de auto en naar huis.

Waterspreeuwen!

Aangezien mijn vriendin vanmiddag naar een musical ging had ik vandaag een paar uurtjes 'vrij'. Ik besloot daarom een kijkje te gaan nemen in de Amsterdamse Waterleidingsduinen. Hier zijn al enige tijd twee (Zwartbuik) Waterspreeuwen aanwezig. Vorig jaar heb ik helaas geen tijd gehad maar dit jaar moest het er toch van komen. Je bent aan het jaarlijsten of niet..! Het was inmiddels al weer enige tijd geleden dat ik een Waterspreeuw had gezien. Mijn eerste was ooit ook in de AW-duinen, hierna heb ik er nog twee keer één gezien bij de Hierdense Beek (bij Harderwijk).

Na een ritje van ongeveer drie kwartier parkeerde ik mijn auto bij 'De Oase' en liep in zuidwestelijke richting langs het betonnen kanaaltje. Het duurde niet lang of ik zag met het blote oog al een Waterspreeuw zitten. Ondanks (of juist dankzij) dat de vogel zich van heel dichtbij liet bekijken was hij nog best lastig te digiscopen.  Als je fotografeert met je telescoop heb je namelijk een heel beperkte scherptediepte. Hoe dichterbij de vogel zit hoe lastiger het wordt! Ik moest dan ook regelmatig wat afstand nemen. Ook was het behoorlijk donker en duurde het even voor ik de belichting op orde had. Veel plaatjes schieten en maar hopen dat er een paar scherpe tussen zitten...

Na een kleine honderd foto's te hebben gemaakt besloot ik dat het voldoende was geweest en liep ik verder langs het kanaal op zoek naar het tweede exemplaar. Een kleine honderd meter verder zag ik hem zitten. Twee andere fotografen liepen er bijna langs en vonden hem pas toen ik naar beneden wees. Na ook van deze vogel de nodige plaatjes geschoten te hebben liep ik weer terug. Vanwege de harde wind lieten de meeste vogels zich slecht zien en dus besloot ik maar snel weer richting Den Haag te vertrekken.

Ruigpoten en Kraanvogels

Na de verregende dag van gisteren twijfelde ik even of ik nog op pad zou gaan of dat ik toch maar zou gaan werken. Toen ik vanmorgen naar buiten keek zag ik dat het droog was. Een snelle blik op buienradar leerde me dat het de komende paar uren nog droog zou zijn in de omgeving van Almere. Op pad dus!

Er is op dit moment een invasie van Ruigpootbuizerden aan de gang maar ik had er deze winter nog geen gezien. Daarom was de eerste stop langs de Dodaarsweg (gemeente Zeewolde).

De braakliggende velden hier trekken veel roofvogels aan, waaronder ook Ruigpootbuizerden. Bij aankomst zag in onmiddelijk enkele buizerden op de weg zitten. De eerste twee waren 'gewone' Buizerden maar de derde was een Ruigpoot! Deze laatste bleek een stuk schuwer want hij/zij vloog meteen op. Een klein halfuurtje op deze plek leverde behalve de nodige Buizerden en Torenvalken, drie Ruigpootbuizerden, drie Blauwe kiekendieven en tenminste twee Smelleken op. Een van de Ruigpoten liet zich fraai fotograferen:

Aan de andere kant van de weg foerageerde nog een groep van ongeveer 30 Wilde zwanen.

Volgende stop was de Grote Praambult. Behalve grote aantallen runderen en Edelherten was hier weinig te beleven. In een groep foeragerende Zwarte kraaien ondekte ik nog wel een Bonte kraai. Toch een goede soort om binnen te hebben want in het hele vorige jaar heb ik er maar één gezien. De afstand was helaas te groot voor een fatsoenlijke foto. Daarom deze maar:

Net toen ik weg wou gaan vloog er op korte afstand een Holenduif met enorme vaart langs me heen. De reden van de haast bleek al snel: een adulte man Slechtvalk probeerde de vogel te pakken te krijgen. Na een mislukte duik wist de duif te ontkomen en ging de valk bovenin een elektrischiteitsmast zitten.

Na deze vogel gedigiscoopt te hebben vervolgde ik mijn weg. Bij de Kleine Praambult was niets te zien dus reed ik verder naar de wildroosters. Hier zag ik vlak naast de weg een Klapekster in een boompje zitten. Meteen de berm in en de apparatuur in stelling brengen, maar helaas, net voor ik kon afdrukken werd de vogel verstoord door een auto die met hoge vaart over de wildroosters reed. K*t!!  Nog even gewacht maar de vogel keerde niet terug op zijn oude plek. Wel vloog hier nog een Ruigpootbuizerd rond.

Op de weg terug naar huis stopte ik nog even op de Grote Praambult. Vrijwel meteen zag ik vijf grote vogels mijn kant op vliegen. Kraanvogels! Ik wist nog een paar plaatjes te schieten voor de vogels in zuidelijke richting verdwenen.

Op de weg terug begon het weer te regenen en kon ik op de A12 meteen aansluiten in de file in de richting van Woerden.

De aftrap

Zoals elke jaarlijster stond ik op 1 januari te popelen om te beginnen. Omdat ik op familiebezoek ging beperkte het vogelen zich tot wat te zien was vanuit de rijdende auto. Zo'n 20 soorten met als 'hoogtepunt' een overvliegende Grote zilverreiger. De volgende dag moest ik werken op de sportschool en kwam er helemaal niets van vogelen. Hierna begon de reguliere werkweek weer. Omdat ik het komende weekend ook niet veel tijd zou hebben besloot ik donderdag vrij te nemen om toch nog wat te kunnen vogelen. De weervoorspellingen waren niet geweldig maar het zou in elk geval een deel van de dag droog zijn. 's Morgens nog even op de buienradar gekeken en het leek tot in de middag redelijk droog te blijven.

Om iets over achten 's morgens vertrok ik richting Barendrecht. Ongeveer een uur later reed ik 'Het Weegje' op, parkeerde de auto aan het eind van de straat en liep verder langs het fietspad. Vrijwel onmiddelijk vlogen er zes vogels over mijn hoofd en landden boven in en boom: Pestvogels! Dat ging makkelijk. Ik schoot nog een paar digiscoopplaatjes maar het was nog wat te donker.

Tijd om te wachten op wat beter licht was er helaas niet want ik had een druk programma. Volgende stop: Grevelingendam. Hier enige tijd zonder succes gezocht naar de Fraters die hier eerder waren gezien. Vervolgens door naar de Zandhoekweg bij Wissekerke. Daar aangekomen zag ik het busje van Marc Plomp al staan: Een goed teken! En ja hoor, de Grote geelpootruiter vloog over ons heen en landde naast me in het slootje. Het lukte me om een paar foto's te maken maar ook deze waren wat aan de donkere kant.

Het hoofddoel voor vandaag was binnen! Op naar de volgende leuke soort. Sinds eind vorig jaar bevindt zich een IJsduiker aan de noordzijde van het Veerse meer. Geen spectaculaire soort (vorig jaar zag ik er vier) maar het lag op de route en je weet maar nooit hoe het jaar verder loopt. Aangekomen op de parkeerplaats zag ik onmiddelijk twee duikers zwemmen. De IJsduiker en een Parelduiker. De eerste keer dat ik beide soorten naast elkaar zag zwemmen.

De harde regen nodigde niet echt uit om nog even rustig over het meer te kijken dus reed ik maar meteen door naar de Oosterscheldekering. Dit is een goede plek om Kuifaalscholvers te zien. Het duurde dan ook niet lang voor ik er één op een gele boei zag zitten. Het zicht was niet erg goed en de gemaakte foto was zo waardeloos dat ik hem maar niet heb geplaatst. De Stolpweg leverde helaas geen Velduil of IJsvogel op zodat ik het moest doen met enkele Kleine zilverreigers. Deze lieten zich zeer fraai zien maar het regende helaas te hard om echt mooie foto's te maken.

Aangekomen op de Brouwersdam werd het zicht steeds slechter. Het had dan ook weinig zin om hier lang te gaan zoeken naar leuke fuutjes, IJseenden en dat soort spul. Veel verder dan enkele Roodkeelduikers en een Zwarte zee-eend kwam ik niet. Vanwege het slechte zicht besloot ik niet verder te gaan zoeken naar Zwarte- en Witbuikrotganzen maar huiswaards te keren. Wel met een kleine omweg want ik kon het niet laten om nog even in het Oudeland van Strijen te zoeken naar Dwergganzen. Het duurde niet lang of ik had een groepje van twaalf stuks in beeld. Daarna volgden er nog groepjes van zes en van twee. Een leuke afsluiting van een toch wat verregende dag.