Ganzenflappen

Als jurist zit je meestal achter je bureau en krijg je weinig kans tijdens het werk naar vogels te kijken. Vandaag was zo'n zeldzame gelegenheid. Ik was uitgenodigd om aanwezig te zijn bij het ganzenflappen in de Eempolder. Voor de mensen die het begrip niet kennen: dit is het vangen van wilde ganzen met behulp van slagnetten (om ze te ringen en ten behoeve van onderzoek) Vanaf zonsopgang tot een uur of twaalf in de hut gezeten. Er vlogen regelmatig groepen Grauwe, (Toendra) Riet-, Kol- en Brandganzen over. Deze vogels konden ondanks de lokfluiten en lokganzen helaas niet worden verleid om binnen het bereik van de netten te landen. Geen succes dus. Het bood me nog wel de gelegenheid om Kleine zwaan en Raaf toe te voegen aan de jaarlijst.

Bovenstaande foto is overigens niet in de Eempolder gemaakt maar later op de dag langs de Praamweg.

Omdat ik nog een aantal uren te compenseren had, had ik 's middags vrij genomen. Na de lunch vertrok ik als eerste naar de Huizerpier om daar de IJseend die hier al enige tijd aanwezig is binnen te koppen. Het duurde niet lang of ik had de vogel in de telescoop. Helaas te ver weg voor een fatsoenlijke foto. Ik had de vogel nog maar net gezien of er barstte een enorme hagelbui los. Snel terug naar de auto dus.Ik twijfelde of ik terug naar huis zou gaan of toch door zou rijden naar de Flevo om daar naar Zeearenden te zoeken. Omdat ik het in de verte al weer wat zag opklaren besloot ik het laatste te doen. Een goede keuze want toen ik aankwam bij de Grote Praambult was de bewolking bijna verdwenen en stond ik lekker in het zonnetje. Vrijwel meteen zag ik hier een adulte Zeearend zitten die lekker een zojuist gevangen Brandgans zat op te peuzelen. Enkele minuten later vloog vlak naast deze vogel een tweede omhoog. Dat ging een stuk makkelijker dan verwacht! De afstand was ook hier helaas te groot voor een goede foto maar toch nog maar even een 'bewijs'plaatje geschoten.

De vogel zit met drie Zwarte kraaien op het gras, ongeveer in het midden van de foto.....

Hierna meteen doorgereden richting wildroosters in de hoop de Klapekster nu wel te kunnen fotograferen maar helaas, ik moest het doen met wat Kolganzen (zie foto hierboven). Vervolgens ging de rit richting Soestduinen voor Ransuilen. Over het algemeen wordt heel (te?) geheimzinnig gedaan over slaapplaatsen van deze soort maar in dit geval gelukkig (nog) niet zodat ik met het uitgeprinte kaartje van Waarneming.nl snel op de juiste plek stond. Het duurde niet lang voordat ik (samen met een andere vogelaar) een exemplaar gevonden had. Het werd nu snel donkerder dus ik besloot niet verder te zoeken naar andere exemplaren (er schijnen hier zo'n twaalf te zitten). Terug naar de auto en naar huis.