Burries

Omdat  het al weer even geleden was dat ik burgemeesters ( ‘burries’ in vogelaarsjargon) had gezien ging het gisteren naar Zuid-Holland en Zeeland.  Om kwart over acht van huis vertrokken en even na negenen kwam ik aan bij de buitenhaven van Stellendam. Lang zoeken was niet nodig, vrijwel meteen was de Kleine burgemeester in beeld. De vogel was absoluut niet schuw en liet zich tot op zo’n tien meter afstand bewonderen.  Helaas was het nog wat te donker voor foto's zodat ik besloot ’s middags nog eens terug te komen. Op de dam helaas geen Fraters en bij de Kwade Hoek was ook niet veel te beleven. Op naar de Brouwersdam dan maar.

Langs de dam zaten veel  Brilduikers, Eiders en  Middelste zaagbekken met daartussen wat Zwarte zee-eenden en Kuifduikers en als hoogtepunt een mannetje IJseend.  Bij de spuikom enkele Roodkeelduikers, Paarse strandloper en een verre Zeekoet. Een Slechtvalk  zat op zijn vaste uitkijkpost.

Vervolgens naar Neetje Jans waar al enige tijd een eerste winterkleed Grote burgemeester zit. Hier aangekomen hoorde ik dat de vogel net het strand op was gevlogen en ergens  tussen de (honderden) andere meeuwen moest zitten. Ik hoefde gelukkig niet lang te zoeken want de vogel zat helemaal vooraan in de groep.  Twee burries op één dag, dat was me nog niet eerder overkomen. Een derde lukte helaas niet want de Kleine burrie die hier eerder ook was gezien was net richting het noorden weggevlogen.

Grote burgemeester / Glaucous Gull

Larus hyperboreus

Na vergeefs te hebben gezocht naar Kuifaalscholvers ging het weer terug naar Schouwen- Duiveland. Bij  Westenschouwen zat een Kraanvogel vlak langs de weg. Zo dichtbij had ik er nog nooit één gezien. Misschien dat de gezondheid van de vogel hier iets mee te maken had (gebroken poot).  De Kraanvogel was gelukkig wel alert en na korte tijd vloog hij op om een stuk verder weer in een akker te landen.

Kraanvogel / Common Crane

Grus grus

Langs de Stolpweg waren maar weinig vogels aanwezig: geen Velduilen, Ruigpoten of Patrijzen en maar één Blauwe kiekendief.  Via de Brouwersdam weer teruggereden naar Stellendam om alsnog de Kleine burrie te digiscopen. De vogel zat nog op dezelfde plek en kwam tot op vijf meter afstand. Te dichtbij om te fotograferen…! Het licht was ook nog niet optimaal maar toch kon ik nog wat aardige plaatjes schieten.

Kleine burgemeester / Iceland Gull

Larus glaucoides

Humes Blako

In de middag van 9 december werd in Katwijk een bladkoning ontdekt die later met behulp van een geluidsopname werd gedetermineerd als Humes Bladkoning, nog altijd een nieuwe soort voor me. Toen de vogel zaterdagmorgen weer terug werd gevonden besloot ik mijn training te laten schieten en naar Katwijk te rijden. Aangekomen op de parkeerplaats kwam Jaap Engberts ook net aanrijden. René van Rossum stond op dat moment bij de vogel en leidde ons telefonisch naar de plek.

Hier aangekomen liet de vogel zich niet meer horen.  Na een tijd lang zonder succes te hebben gewacht besloten we maar te gaan zoeken.  Teruggekomen op de oude plek begon de Humes bladkoning  plotseling weer  te roepen en kon ik eindelijk deze soort bijschrijven.  Enkele malen zag ik iets wegflitsen maar het lukte me niet om de vogel goed in beeld te krijgen, laat staan te digiscopen. Na ongeveer twee minuten was het weer stil. Het duurde vervolgens ruim een half uur voor August van Rijn de vogel weer terugvond. Deze keer liet de vogel zich ook vrij goed zien.

Tevreden met mijn waarneming besloot ik nog even bij Savoy over zee te kijken. Er vlogen behoorlijke aantallen Drieteenmeeuwen maar verder was het vrij rustig. Wat langsvliegende duikers, alkjes  en, als hoogtepunt,  een dichtbij langsvliegende Noordse stormvogel. Na ruim een uur besloot ik het voor gezien te houden en op huis aan te gaan.

+ 1

Ik moet eerlijk bekennen dat, nu mijn doelstelling voor 2011 is gehaald, de motivatie wat minder is geworden. Er zijn nog wat relatief makkelijke soorten binnen te halen (Strandleeuwerik, Grote barmsijs enz.) maar om één of andere reden heb ik weinig zin om daar veel moeite voor te doen. Een leuke zeldzaamheid doet me dan wat meer.

Johannes had nog altijd geen Zwarte zeekoet op zijn lijst staan en wist me over te halen om op 26 november naar de Brouwersdam te gaan. Hier aangekomen was het erg rustig. Het gebruikelijke spul: Roodkeelduiker, Kuifduiker, Roodhalsfuut, Brilduiker, Middelste zaagbek, Zwarte zee-eend enz. Daarom maar snel doorgereden naar de Spuisluis. Ondanks intensief zoeken konden we de zeekoet helaas niet vinden. Net toen we verder wilden rijden kwam er een vogelaar naar ons toe die aangaf dat hij de vogel in beeld had. Het was nog even zoeken maar korte tijd later had ik de Zwarte zeekoet in de telescoop. Mijn tweede ooit en een nieuwe voor Johannes.

Volgende stop was nabij Port Zeelande. De eerder gemelde Zwarte rotgans liet helaas verstek gaan en na wat Rotganzen op de plaat te hebben gezet reden we verder richting Stolpweg.

Rotgans / Dark-bellied Brent Goose

Branta bernlica

Hier helaas (weer) geen Velduilen maar wel een groepje Patrijzen en een Blauwe kiekendief.

Patrijs / Grey Partridge

Perdix perdix

Bij de Koudekerksche Inlaag liet een Torenvalk zich goed digiscopen en zagen we ook nog een Ruigpootbuizerd. Op de weg terug naar de Brouwersdam een opvliegend Bokje.

Torenvalk / Common Kestrel

Falco tinnunculus

Ruigpootbuizerd / Rough-legged Buzzard

Buteo lagopus

Weer bij de Spuisluis aangekomen duurde het niet lang voor de Zwarte zeekoet was teruggevonden. Hij zat een stuk dichterbij (op zo’n 30 meter) en liet zich fraai bekijken. Digiscopen was een ander verhaal aangezien hij druk aan het foerageren was en meestal maar een paar seconden boven water bleef. Toch kon ik nog wat aardige plaatjes schieten. Ook leuk was een grote groep laag over het water vliegende Kleine rietganzen. Hierna was het weer tijd om terug te keren naar Woerden.

Zwarte zeekoet / Black Guillemot

Cepphus grylle

De 300 gehaald!

Na de Pallas’ van afgelopen dinsdag was mijn doel voor dit jaar onder handbereik.  Donderdag waren  de, al enige tijd aanwezige, Koereiger van Everdingen en Amerikaanse smient van Middelburg  weer gemeld.  Met deze beide soorten zou ik op de 300 soorten uitkomen.

Vrijdagmorgen vroeg vertrok ik richting Everdingen. Bij aankomst op de dijk was de Koereiger niet te zien. Nadat de eerste zes (van de 16) Grote zilverreigers waren weggevlogen kwam de vogel plotseling  tevoorschijn en ging aan de rand van het slaapbosje zitten.  Na daar aantal minuten te hebben gezeten vloog hij in westelijke richting weg en vertrok ik richting Zeeland.

Na een korte stop bij de Crezéepolder nabij Ridderkerk (de eerder gemelde Grote piepers waren niet meer aanwezig) kwam ik aan bij het natuurontwikkelingsgebied aan de Zandvoortweg bij Middelburg.  Hier geruime tijd, zonder succes gezocht naar de Amerikaanse smient.  Het leek erop dat ik de 300 vandaag toch niet zou  halen.

De volgende stop was bij de Stolpweg, nabij Burghsluis op Schouwen Duiveland. Hier lieten twee Ruigpootbuizerden zich fraai bekijken en, met enige moeite, digiscopen.

Ruigpootbuizerd / Rough-legged Buzzard

Buteo lagopus

Aangekomen op de Brouwersdam zag ik dat de Amerikaanse smient weer was teruggevonden. Maar weer terug dan… Opnieuw alle Smienten afgezocht maar weer zonder resultaat. Na enige tijd kreeg ik ondersteuning van Joop Scheijbeler en samen zochten we verder.  Opeens vlogen alle vogels, waaronder een flinke groep Smienten, in paniek op. De oorzaak was al snel duidelijk. Op de grond zat een joekel van een valk met een  net geslagen Smient.  De vogel viel meteen op door de grootte en de grotendeels witte kop en onderdelen.  Even gingen de andere grote valken door mijn hoofd maar ik kwam al snel uit bij Toendraslechtvalk. Op een gegeven moment vloog de vogel op waarbij opviel dat hij/zij niet zo gedrongen was als een ‘normale’ slechtvalk (langere vleugels en staart).  Omdat  ik niet alle kenmerken van deze ondersoort paraat had was ik nog niet 100% zeker van de waarneming.

(Toendra?) Slechtvalk / Peregrine Falcon

Falco peregrinus (calidus?)

Thuisgekomen heb ik de literatuur er op nageslagen en even op internet gezocht.  Net als bij de (mogelijke) Baltische mantelmeeuw kwam ik er achter dat deze ondersoort  (vrijwel) niet met zekerheid in het veld op naam te brengen is. Helaas….

Ik liep terug naar de plek waar de meeste Smienten waren geland en ging door met zoeken. Het werd nu snel donkerder en ik begon me erbij neer te leggen dat de 300 nog even op zich zou laten wachten.  Plotseling zag ik achterin de groep Smienten de Amerikaanse smient lopen. De vogel verdween regelmatig achter de begroeiing  en we hadden het  licht tegen. Geen superwaarneming dus maar het doel was bereikt;

De 300 soorten zijn binnen!

 

Dip....

Maandag 31 oktober had ik de hele dag cursus en kon ik dus niet weg om te vogelen.  Groot was dan ook mijn frustratie dat net op die dag een Langstaartklauwier werd ontdekt bij Den Helder.  De cursusgenoten konden wel merken dat er iets aan de hand was maar het lukte niet helemaal ze te doordringen van de ernst van de situatie. Meteen verlof genomen en, na een erg onrustige nacht, stond ik dinsdag bij zonsopgang bij de plek waar de vogel het laatst gezien was. Het werd al snel duidelijk dat de vogel gevlogen was.  Ik werd er (letterlijk!) misselijk van. De kans dat deze soort nog een keer in Nederland wordt gezien is namelijk bijzonder klein. Ik kon nog wel een Pallas ‘ boszanger aan mij jaarlijst toevoegen (no. 298), maar dit kon de frustratie natuurlijk niet wegnemen.  Na zo’n dip ga je je automatisch afvragen waar je het  nu allemaal voor doet.  

De klap is hard aangekomen. Een week lang chagrijnig  geweest en ik kan me er nog steeds niet toe zetten het stukje  over de klauwier op de DB-site te lezen…. Maar ok, blijven hopen. De Kaspische plevier kon ik immers, tegen de verwachtingen in, ook snel weer inhalen. Volgende keer ga ik er meteen op af, cursus of niet!

Bruine boszanger

27 oktober werden er in het Noordhollands  duinreservaat bij Castricum een Bruine boszanger en een Aziatische roodborsttapuit waargenomen.  De eerste soort was nog nieuw voor me en de tweede een nieuwe jaarsoort.  Het lukte me niet meer hier vanuit mijn werk voor zonsondergang te komen zodat ik tot vrijdag moest wachten.  Helaas werden beide soorten ’s morgens niet meer gemeld zodat ik besloot eerst bij de Zuidpier van IJmuiden langs te gaan om (eindelijk…) Oeverpieper aan de jaarlijst toe te voegen. Als de soorten zouden worden teruggevonden was het nog maar een klein stukje rijden naar Castricum.

Op het strand naast de Zuidpier waren veel meeuwen aanwezig waaronder een vrij opvallende Kleine mantelmeeuw, waarbij ik meteen aan een Baltische moest denken, vanwege het verse kleed, de ‘koude’ kleur van de bovendelen, sterk contrasterend met de lichte (bijna witte) veerranden en de grotendeels witte kop en onderdelen . Helaas had ik niet meteen de kenmerken paraat. Daarom wat plaatjes geschoten om thuis nog eens rustig te kunnen kijken.

Kleine mantelmeeuw / Lesser Black-backed Gull

Larus (fuscus?) fuscus

Helaas bleek uit de literatuur en een zoektocht op het internet dat (ongeringde)  juveniele Baltische mantelmeeuwen niet in het veld met zekerheid te determineren zijn.

Steenloper /  Ruddy Turnstone

Arenaria interpres

Op de pier veel lijsters (vooral Merels) en enkele Oeverpiepers (jaarsoort no. 296).  Daarnaast o.a. nog vier Kleine jagers , een Zeekoet,  een langsvliegende Jan- van-Gent, een Velduil  en verschillende Roodkeelduikers.  Ik besloot nog even de struiken rond het Kennemermeer  te checken maar dit leverde verder niets op.

 Roodkeelduiker / Red-throated Diver

Gavia stellata

Zaterdagmorgen keek ik, voor ik naar de sportschool zou vertrekken nog even of er al iets was gemeld. Shit… Bruine boszanger bij IJmuiden! Mijn spullen gepakt en meteen vertrokken. Een uur later was ik ter plaatse. De vogel zat in een klein duindoornstruweeltje bij de strandopgang  maar was behoorlijk stil en erg skulkerig.  Na een halfuurtje wachten riep hij een paar keer en kon ik hem kort zien vliegen. Toch nog gelukt! 

Het duurde nog ruim twintig minuten voor de vogel zich opnieuw kort liet horen en zien. Omdat het er niet naar uitzag dat ik de vogel nog goed in beeld zou krijgen en zou kunnen fotograferen besloot ik het maar voor gezien te houden en terug naar Woerden te rijden.

Kiezen...

Afgelopen week was op Vlieland een Bruine boszanger gezien, voor mij nog een nieuwe soort. Ik zag het niet zo zitten om voor deze soort helemaal naar dit waddeneiland te reizen. Er zal er vast nog wel eens een op het vasteland gevonden worden. Op zaterdag werd er ook nog een Raddes’ boszanger gezien. Dit veranderde de zaak. Twee nieuwe boszangers, die kans kon ik niet laten schieten. Om zeker te zijn dat ik een plekje op de boot zou hebben snel gereserveerd.

’s Avonds werd er alleen ook een Kleine klapekster gemeld bij Koudekerke in Zeeland. Beide op één dag zou niet gaan lukken, ik moest dus kiezen. Mijn keuze viel uiteindelijk op de klapekster.

Zondagmorgen om  kwart over zeven vertrok ik vanuit Woerden. Het plan was richting Harlingen te rijden en, als de klapekster werd gemeld voor ik op de boot zat, weer om te draaien. Ter hoogte van Lelystad kwam de ‘piep’. Snel omgekeerd en naar Koudekerke gereden. Bij aankomst zag ik de Kleine klapekster al meteen zitten. De vogel kwam af en toe behoorlijk dichtbij en liet zich goed digiscopen. Toen er een Smelleken kwam langsgevlogen drukte de vogel zich even.

Kleine klapekster / Lesser Grey Shrike

Lanius minor

Even was er paniek vanwege een op grote afstand langsvliegende slanke, kiekendief. Steppe-? Helaas liet de vogel zich niet goed genoeg gezien voor een positieve determinatie.

Aangezien er in de buurt ook een Amerikaanse smient was gemeld besloot ik hier ook nog even langs te rijden. Helaas was er op de bewuste plek geen spoor van de vogel te bekennen en na een uurtje wachten besloot ik het voor gezien te houden.

Op de terugweg nog even, via de Stolpweg (geen Velduil, nog wel twee Blauwe kiekendieven)  langs de Brouwersdam. Hier was niet zo heel veel te beleven: twee Roodhalsfuten, twee Kuifduikers, een vrouwtje Zwarte zee-eend, Paarse strandloper, Zeekoet en een langsvliegende Jan-van Gent.

Zwarte zee-eend / Common Scoter

Melanitta nigra

Achteraf gezien een erg gelukkige keuze gemaakt aangezien beide boszangers van Vlieland die dag niet meer zijn gezien.

Blauwstaart

Op donderdag 20 oktober werd door Willem Olbers de Blauwstaart terug gevonden die eerder bij Castricum was gevangen. Een snelle rekensom leerde dat het me niet meer zou lukken hier tijdig te komen. Vrijdagmorgen had ik eerst een zitting bij de rechtbank waardoor ik pas om ongeveer half één aankwam bij het duinreservaat. Onderweg hoorde ik nog een Bladkoning roepen. Omdat de Blauwstaart voor mij prioriteit had (nieuwe soort) besloot ik niet verder naar de vogel te zoeken.

Even verderop kwam ik Co van der Wardt tegen en samen liepen we richting Hoefijzermeer. Onderweg kwamen we verschillende vogelaars tegen die aangaven dat de vogel erg skulkerig was maar zich af en toe goed liet zien. Aangekomen op de bewuste plek hoorden we dat de vogel zich een minuut of 20 geleden voor het laatst had laten zien. Geduldig afwachten dan maar….

Na ruim een half uur wachten zag ik achter me een fotograaf (zonder verrekijker, dus geen echte vogelaar) druk fotograferen maar omdat hij verder niets zei of gebaarde, zocht ik hier niets achter. Achteraf bleek dat hij de Blauwstaart in beeld had maar hij dit stil hield voor de rest van de aanwezigen. Erg kinderachtig!Wel gebruik maken van de info van andere vogelaars maar zelf niets doorgeven...

Na ruim vier uur wachten had de vogel zich nog niet laten zien. Een aantal mensen had de hoop al opgegeven en was weer vertrokken. Om ongeveer kwart voor zes stond ik wat met Co te kletsen toen ik plotseling een vogeltje uit de heg zag vliegen. Blauwstaart! De vogel liet zich korte tijd prima bekijken en Co kon een paar mooie plaatjes schieten. Helaas was het voor mij net te donker om te digiscopen.

De rest van de mensen had ons gelukkig gezien en kon de vogel ook nog in beeld krijgen.

Blauwstaart / Red-Flanked Bluetail

Tarsiger cyanurus

(foto: Co van der Wardt)

Pelagic Botney Cut

Noordse stormvogel / Northern Fulmar

Fulmarus glacialis

Ik heb al  verschillende malen een pelagisch dagtochtje  gemaakt. Deze leverden tot nu toe nog niet zo heel veel bijzonders op maar toch blijft de zee trekken.  Je weet immers maar nooit…  Vandaar dat ik en mijn vroegere Harderwijkse vogelmaatje Mark ons dit jaar hadden opgegeven voor de Botney Cut Experience van Pterordoma adventures.

Zondagmorgen om 09.00 uur vertrok ik richting Lauwersoog. Eerst even op de koffie bij mijn ouders en vervolgens door richting Lauwersmeer. Het vogelen hier leverde helaas weinig bijzonders op.  De leukste soorten:  Slechtvalk, Ruigpootbuizerd, IJsgors (overvliegend), Klapekster en al weer behoorlijk wat Kleine zwanen. Na met Mark wat te hebben gegeten vertrokken we richting ons schip, De Dageraad.

Om 20.30 uur voeren we uit. De volgende morgen bij zonsopkomst snel naar buiten waar Wouter al begonnen was met chummen. Er hingen al wat Drieteentjes achter de boot, niet veel later gevolgd door de eerste Noordse stormvogels en Jan-van Genten. 

Drieteenmeeuw / Black-legged Kittiwake

Rissa tridactyla

Jan-van-Gent / Northern Gannet

Morus bassanus

Noordse stormvogel / Northern Fulmar

Fulmarus glacialis

Het chumspoor zorgde al snel voor veel meeuwen achter het schip. Vooral Grote mantels, Zilver- en Drieteenmeeuwen maar Sander ontdekte ook nog een Geelpootmeeuw. Verder ook aardig wat Genten en NoSto’s. Tussen de NoSto's bevonden zich ook aardig wat donkere exemplaren (zie foto).

Op zee ook de nodige Alken en Zeekoeten. Erg leuk was een (erg vliegerige) Rosse franjepoot. Op een gegeven moment dobberde de vogel vlak naast het schip en konden de fotografen snel wat plaatjes schieten.

 

Rosse franjepoot / Red Phalarope

Phalaropus fulicarius

Ook een over zee vliegende Velduil  kon op de nodige waardering rekenen. De eerste jager liet lang op zich wachten maar even voor we bij de Botney Cut aankwamen was het dan toch zover. Een juveniele Kleine jager (met witte vleugelboeg) vloog wat rond de boot en liet zich fraai fotograferen. Niet veel later volgden ook de eerste Grote jagers.



 Kleine jager / Parasitic Jaeger

Stercorarius parasiticus

Grote jager / Great Skua

Catharacta skua

Eenmaal aangekomen bij de Botney Cut verschenen er plots drie Middelste jagers achter de boot: twee juvenielen en een adult (helaas zonder ‘lepels’). Eén juveniel verdween al snel weer maar de andere twee vogels bleven meer dan twee uur achter de boot hangen en lieten zich goed bestuderen. Het lukte met behulp van een groot schepnet een juveniele Middelste jager te vangen waarna Wouter de vogel van een ringetje kon voorzien.

Middelste jager / Pomarine Skua

Stercorarius pomarinus

Ondertussen begon de wind aardig in kracht toe te nemen (van drie naar vijf) en de eerste zeezieke diende zich aan. Er werd nog een mogelijke Papegaaiduiker gemeld, een soort die erg hoog op mijn verlanglijstje staat. Helaas kon de vogel op de ruwe zee niet meer worden teruggevonden. Wel werd er achter de boot een juveniele Vorkstaartmeeuw ontdekt. Wat een mooie sierlijke vogeltjes zijn dat toch! De vogel wist zich goed staande te houden tussen al het meeuwen- en gentengeweld en wist heel wat over boord gegooide garnaaltjes mee te pikken. Het meeuwtje kwam tot op zo’n twee meter afstand en bijna lukte het nog hem te vangen.

 

Vorkstaartmeeuw / Sabine's Gull

Xema sabini

Ik begon me nu toch wat zeeziek te voelen. Aangezien je mij met zuurkool niet echt een plezier doet en ik absoluut geen honger had besloot ik de avondmaaltijd maar over te slaan en in bed te gaan liggen. ’s Avonds nam de wind nog verder toe tot windkracht zeven en het schip rolde behoorlijk heen en weer. Het lukte me niet echt om de slaap te vatten. Toen ik eindelijk wat was ingedommeld werd er al weer op de deur geklopt: we waren al weer bijna terug in de haven. Na het ontbijt werd er afscheid genomen van de bemanning en de medereizigers en vertrok ik voor de lange rit terug naar Woerden.

Aangezien digiscopen op een schip niet echt goed gaat, had ik mijn fotospullen aan wal gelaten. Gelukkig was Richard Diepstraten ( www.pbase.com/richard2051) zo vriendelijk wat foto’s beschikbaar te stellen, waarvoor dank! Alle bovenstaande foto's zijn van zijn hand.

Grote burrie?

Voor vrijdag 7 oktober was er windkracht zes uit het noordwesten voorspeld. Een prima windje om (voor de derde keer deze week) zeetrek te gaan tellen bij Katwijk. Even voor half acht kwam ik aan op de telpost. Bas van den Burg en Frank van Duivenvoorde waren al aanwezig. Na me geïnstalleerd te hebben was het even wachten tot er voldoende licht was om de telling te starten. Ondertussen werd het als maar drukker. De harde wind maakte het lastig om te telescoop stil te houden en de anderen te verstaan. Mede hier door heb ik de nodige vogels  gemist. Wel zag ik twee Vale stormvogeltjes vlakbij langskomen.  Een dichtbij langsvliegende Vorkstaartmeeuw werd maar door één persoon (van de dertig…) gezien.

Verder vlogen er de nodige jagers langs waarvan een aantal, naar mijn bescheiden mening,  wel erg makkelijk als Middelste jagers werden geclaimd. Vaak alleen op basis van de jizz terwijl dit, op zijn zachtst gezegd, een erg subjectief kenmerk is. Deze vogels gingen (op één na) dan ook mijn boekje in als jager spec. Ook had ik de indruk dat in elk geval één van de gemelde Grauwe pijlen gewoon een verre, keilende jager (waarschijnlijk kleine) was.

Even voor tienen werd door Bas van den Burg een op grote afstand langsvliegende Vorkstaartmeeuw gemeld. Al snel had ik de vogel ook in beeld maar jammer genoeg kon ik Drieteenmeeuw niet uitsluiten. Ik heb alle vertrouwen in de determinatie van Bas maar ik heb voor mezelf de regel dat ik de soort ook zelf als zodanig gedetermineerd moet hebben. Helaas, niet op de jaarlijst…

Ongeveer een kwartier later kreeg ik een grotere meeuw in beeld. Ik kon zo snel geen zwart in de vleugel ontdekken…. Plots werd er ‘GROTE BURGEMEESTER..!’ geroepen. Aangezien ik in het verleden een aantal keren bijna de mist in ben gegaan met dergelijke op grote afstand langsvliegende meeuwen (deze bleken vaak als ze wat dichterbij kwamen toch wat zwart in de vleugel te hebben) en begin oktober toch wat aan de vroege kant is bleef ik toch wat twijfelen.  De andere mensen waren er allemaal van overtuigd dat het een burrie was (op Teus na geloof ik). Het zal er dan ook wel één geweest zijn maar gelet op de bovengenoemde regel  kwam hij toch niet op de jaarlijst. Tja, op deze manier kom in natuurlijk niet aan de 300…Ik kreeg ook nog even een jager in beeld die ik wel erg veel op een juveniele Kleinste jager vond lijken maar helaas, ook nu geen positieve determinatie.

Met deze missers was het al met al toch een behoorlijk frustrerend dagje, maar ok, liever zuiver in de leer dan klakkeloos andermans waarnemingen overnemen. Helaas geen foto's deze keer maar ik beloof dat in mijn volgende post ruimschoots goed te maken.

Dutch Birding weekend 2011, deel 2

Zaterdag 1 oktober

De dag begon bij camping de Slufterhoek. Hier waren  behalve de nodige lijsterachtigen maar weinig vogels aanwezig. Terwijl we terug naar de auto liepen kwam het bericht door dat er vandaag toch nog een excursie naar de Oprheusspotvogel van de Robbejager zou plaatsvinden. Omdat Flor gisteren te laat was voor de excursies en het voor hem nog een nieuwe soort was, besloten we naar de noordpunt van het eiland te vertrekken. Flor ging in de rij bij de camping staan en Johannes en ik gingen ondertussen De Tuintjes onveilig maken. 

Ook hier weer erg weinig vogels. Bij het uitkijkpunt op het duin werd nog even over zee gekeken. Dit leverde enkele verre Roodkeelduikers en een Kleine Jager op.  Op de weg terug werd er een Roze Spreeuw gepiept op het dak van het kerkje in de Cocksdorp. Voor Johannes nog een nieuwe soort, gaan dus...!  Rond het kerkje stond er al een behoorlijke menigte te wachten. Omdat de vogel niet meteen in beeld was ging ik snel Flor (die de spotvogel inmiddels had gezien) ophalen. Weer in het dorp aangekomen kwam het bericht door dat de vogel nu bij het reddingsboothuis werd gezien. Hier konden we nog net een glimp van de Roze spreeuw opvangen voordat hij weer opvloog. Even later werd de vogel iets noordelijker weer teruggevonden en lukte het hem wat uitgebreider te bekijken.

Hierna, via de Oosterkolk (geen Streep meer) richting Utopia waar we met wat moeite een Morinelplevier zagen.  De volgende stop was bij Nieuw Buitenheim waar een (de?) Gestreepte strandloper was gemeld.  Deze vogel was lang niet zo mooi te zien als die van gisteren zodat we snel weer vertrokken.

Omdat het bosjes kloppen om de campings niets had opgeleverd besloten we maar naar de zuidwestkant van het eiland te gaan. Samen met mede (en ex-) Woerdenaren Nils, Diederik en Jeroen liepen we de Kreeftepolder in. Hier o.a. een overvliegende Ortolaan (alleen gehoord), twee Beflijsters en twee Velduilen.

Tot slot nog een poging gewaagd de eerder gemelde Sperwergrasmus bij camping de Sluftervallei aan de jaarlijst toe te voegen. De vogel werkte helaas niet mee en de hongerige muggen maakte het wachten niet echt comfortabel zodat we al snel besloten maar naar de Cocksdorp te vertrekken voor de avondmaaltijd. 

Zondag 2 oktober

Zondagmorgen weer vroeg op. Omdat de Kreeftepolder er gisteren veelbelovend uitzag was dit de eerste stop van de dag. Helaas viel het nu behoorlijk tegen. Het hoogtepunt was een enkele Velduil. Op de weg terug kon ik nog wel een IJsgors (overvliegend) aan de jaarlijst toevoegen.

Terug bij de auto werd gemeld dat er een mogelijke Daurische klauwier bij De Nederlanden was gevonden. Nog voor de vogel was doorgepiept zaten we in de auto. Als één van de eersten parkeerden we de auto bij de strandopgang en liepen we het pad af. Even verderop zagen we wat andere vogelaars een duin oprennen. Wij er achteraan en vrijwel meteen was de Daurische klauwier vogel in beeld!  Een mooie inhaler nadat ik de vogel van vorig jaar bij Den Helder vanwege sociale verplichtingen had moeten laten schieten. De vogel liet zich fraai zien en het lukte me wat digiscoopplaatjes te maken.

Daurische klauwier / Daurian Shrike

Lanius isabellinus

Ik had ondertussen behoorlijk wat last van mijn voet gekregen. Op de heenweg voelde ik er (waarschijnlijk door de flinke hoeveelheid adrenaline)  niet veel van maar nu was het echt pijnlijk. Daarom werd besloten naar een gebied te gaan waar niet te veel gelopen hoefde te worden. Het werd Utopia.

Helaas geen bijzonderheden hier. Lekker in het zonnetje zittend begon de aandacht een beetje te verslappen en kwam de meligheid naar boven. Omdat er ook al even niets leuks weer was gemeld besloten we maar weer terug naar het huisje te gaan, de boel op te ruimen en de boot van zes uur naar het vasteland te pakken.

Al met al toch weer een geslaagd weekend.

Geen grote aantallen maar wel twee nieuwe soorten (Grote pieper en Daurische klauwier) en wat andere leuke krenten (o.a. Steppekiekendief, Morinelplevier, Gestreepte strandloper, Bladkoning, Roze spreeuw, Ortolaan en IJsgors).

Dutch Birding weekend 2011

Vrijdag 30 september.

Ook dit jaar was er weer een Dutch birding weekend georganiseerd op Texel, een weekje vroeger dan vorig jaar. Voordat we naar Texel reden ging ik met Johannes eerst nog een keer langs bij het Klein waterhoen van de Lepelaarsplassen. In tegenstelling tot de vorige keer toen we zo’n drie uur tevergeefs hebben gewacht was het nu vrijwel meteen raak. Bij aankomst in de ‘hut’ hoorden we van een fotograaf dat de vogel net weer het riet in was gedoken maar na enkele minuten kwam het Klein waterhoen weer tevoorschijn. Johannes had zijn nieuwe soort. Al snel verdween de vogel weer in het riet en toen hij hier na een half uur nog niet tevoorschijn was gekomen besloten we maar weer te vertrekken.

Rijdend over de Oostvaardersdijk zag ik een joekel van een vogel in een dode boom zitten. Dat moest wel een Zeearend zijn. Johannes kon de vogel goed genoeg bekijken om de determinatie te bevestigen. Snel gestopt op een parkeerplaats maar de vogel was alweer gevlogen. Omdat er twee dagen geleden een Bladkoning was gezien bij Dintelhaven besloten we hier even een tussenstop te houden. Veel meer dan twee Vuurgoudhaantjes en een overvliegende Grote gele kwikstaart leverde dit helaas niet op.

Om kwart over elf kwamen we aan in Den Helder. Precies op tijd voor de boot van half twaalf. Aangekomen op het eiland stoptem we eerst bij het NIOZ gebouw. Het bosjes kloppen hier leverde niets op. Op de weg terug naar de auto kwam een melding door van een Grote pieper tp bij De Tuintjes. Dit was voor ons allebei een nieuwe soort. Rijden dus! Hier aangekomen bleek de vogel al een tijdje niet meer gezien te zijn. Op Grote piepers rust bij mij een vloek. Ondanks vele uren op telposten, verschillende bezoeken aan de eilanden in de goede periode en een aantal twitches (vorig jaar alleen al vier keer…) was het me nog nooit gelukt deze soort waar te nemen en het leek erop dat ik nu weer zou dippen.

Terwijl ik met Pieter Doorn stond te kletsen hoorde ik ineens een karakteristieke roep: Grote Pieper! Yes!! Het lukte helaas niet de vogel in beeld te krijgen. Een beetje een onbevredigende waarneming maar hij mag op de lijst.

Even later kwam de melding door van een Orheusspotvogel bij camping de Robbenjager. Deze camping is helaas niet vrij toegankelijk maar Wietze kreeg het voor elkaar om wat excursies naar de vogel te mogen organiseren. Elke keer mocht er een groepje van vijf de camping op. Voor de ingang had zich inmiddels een grote groep mensen verzameld. Gelukkig kunnen vogelaars niet tellen (…) dus hoefde ik niet erg lang te wachten. Na kort zoeken kreeg ik de vogel goed in beeld. Pas mijn eerste najaarswaarneming.

Hierna vertrokken we richting camping de Sluftervallei om naar zangertjes te zoeken. Deze bleken dun gezaaid. Na enige tijd pas de eerste Phyllo’s van de dag: Tjiffen. Plots hoorden we een Bladkoning (Blako voor intimi..) roepen en niet veel later nog één. Mogelijk zelfs nog een derde vogel. Die nieuwe jaarsoort was binnen. Hierna nog even langs de Oosterkolk waar een Gestreepte strandloper zich fraai liet bekijken.

Hierna ging het naar de veerhaven om Flor op te pikken waarna we richting De Slufter reden. Hier was namelijk een Steppekiekendief gemeld. Langs de Krimweg zagen we de vogelaars al staan. Na even te hebben gewacht werd de vogel kort vliegend gezien waarna hij landde in het veld. De kop van de vogel was nog net te zien. Hierbij een ‘bewijsplaatje’.

Na een bezoek aan de pizzeria van de Cocksdorp vertrokken we naar het Eierlandse huis waar Laurens Steijn een lezing gaf over een pelagic voor de West-Afrikaanse kust. Om een uur of elf vertrokkn we eindelijk naar ons huisje.

Klein, kleiner, kleinst...

Zaterdag 10 september werd door Karel Buitenkamp een Klein waterhoen ontdekt in de natte graslanden bij de Lepelaarsplassen. Aangezien ik die zondag familieverplichtingen had lukte het me niet de vogel nog te gaan bekijken. Na zondagmorgen werd hij niet meer gezien. Tot gisteren. Het was geen nieuwe soort voor me maar ik had hem eerder alleen gehoord. Genoeg reden dus om vandaag te gaan kijken.

Om half vijf vanmorgen opgestaan en een uur later stapte ik in de auto. Half zeven parkeerde ik de auto in het parkeerhaventje lang de Oostvaardersdijk bij de Lepelaarsplassen waar ook Steven Wytema net aan kwam. Samen liepen we naar de schuilhut. Na een plekje te hebben veroverd zag ik de vogel meteen op een stukje slik scharrelen.

Het Klein waterhoen liet zich prima bekijken maar door de drukte in de hut lukte het me niet de vogel te fotograferen. Even later vloog hij naar de overkant en verdween in het riet. Af en toe liet de vogel zich even zien maar opnieuw kon ik geen goede foto's maken. Hieronder een zoekplaatje...

Klein waterhoen / Little Crake

Porzana parva



Nog even gewacht in de hoop nog wat foto's te kunnen maken, maar helaas. Op naar de volgende soort dan maar. Bij Negenhuizen (nabij Schipluiden) was gisteren een juveniele Kleinste jager ontdekt. Tot nu toe had ik deze soort alleen ver weg op zee gezien, dus dit was een buitenkansje. Na enig zoeken het juiste weggetje gevonden, de auto geparkeerd en het talud opgelopen. Na zo'n 800 meter (onderweg nog een overvliegende Slechtvalk) zag ik hem zitten in een weiland.



Kleinste jager / Long-tailed Skua

Stercorarius longicaudus

Paapje / Whinchat

Saxicola rubetra

Aanvankelijk zat er weinig actie in de vogel zodat ik mij aandacht verlegde naar het fotograferen van enklele Tapuiten en Paapjes. Op een gegeven moment begon de jager wat te foerageren en niet veel later vloog hij op. Recht op me af..!  De vogel vloog vlak over mijn hoofd en landde in een klein plasje waar hij lekker begon de badderen. Helaas was het licht niet optimaal (altijd wat te klagen..) maar toch kon ik een paar leuke plaatjes schieten.

Kleinste jager / Long-tailed Skua

Stercorarius longicaudus

Een Kleinste jager op tien meter, fantastisch..!  De vogel vloog weer terug naar het weiland, foerageerde nog even en ging daarna weer zitten. Tijd om weer terug te gaan met weer twee nieuwe jaarsoorten 'in the pocket'.