Maandag 31 oktober had ik de hele dag cursus en kon ik dus niet weg om te vogelen. Groot was dan ook mijn frustratie dat net op die dag een Langstaartklauwier werd ontdekt bij Den Helder. De cursusgenoten konden wel merken dat er iets aan de hand was maar het lukte niet helemaal ze te doordringen van de ernst van de situatie. Meteen verlof genomen en, na een erg onrustige nacht, stond ik dinsdag bij zonsopgang bij de plek waar de vogel het laatst gezien was. Het werd al snel duidelijk dat de vogel gevlogen was. Ik werd er (letterlijk!) misselijk van. De kans dat deze soort nog een keer in Nederland wordt gezien is namelijk bijzonder klein. Ik kon nog wel een Pallas ‘ boszanger aan mij jaarlijst toevoegen (no. 298), maar dit kon de frustratie natuurlijk niet wegnemen. Na zo’n dip ga je je automatisch afvragen waar je het nu allemaal voor doet.
De klap is hard aangekomen. Een week lang chagrijnig geweest en ik kan me er nog steeds niet toe zetten het stukje over de klauwier op de DB-site te lezen…. Maar ok, blijven hopen. De Kaspische plevier kon ik immers, tegen de verwachtingen in, ook snel weer inhalen. Volgende keer ga ik er meteen op af, cursus of niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten