27 oktober werden er in het Noordhollands duinreservaat bij Castricum een Bruine boszanger en een Aziatische roodborsttapuit waargenomen. De eerste soort was nog nieuw voor me en de tweede een nieuwe jaarsoort. Het lukte me niet meer hier vanuit mijn werk voor zonsondergang te komen zodat ik tot vrijdag moest wachten. Helaas werden beide soorten ’s morgens niet meer gemeld zodat ik besloot eerst bij de Zuidpier van IJmuiden langs te gaan om (eindelijk…) Oeverpieper aan de jaarlijst toe te voegen. Als de soorten zouden worden teruggevonden was het nog maar een klein stukje rijden naar Castricum.
Op het strand naast de Zuidpier waren veel meeuwen aanwezig waaronder een vrij opvallende Kleine mantelmeeuw, waarbij ik meteen aan een Baltische moest denken, vanwege het verse kleed, de ‘koude’ kleur van de bovendelen, sterk contrasterend met de lichte (bijna witte) veerranden en de grotendeels witte kop en onderdelen . Helaas had ik niet meteen de kenmerken paraat. Daarom wat plaatjes geschoten om thuis nog eens rustig te kunnen kijken.
Kleine mantelmeeuw / Lesser Black-backed Gull
Larus (fuscus?) fuscus
Helaas bleek uit de literatuur en een zoektocht op het internet dat (ongeringde) juveniele Baltische mantelmeeuwen niet in het veld met zekerheid te determineren zijn.
Steenloper / Ruddy Turnstone
Arenaria interpres
Op de pier veel lijsters (vooral Merels) en enkele Oeverpiepers (jaarsoort no. 296). Daarnaast o.a. nog vier Kleine jagers , een Zeekoet, een langsvliegende Jan- van-Gent, een Velduil en verschillende Roodkeelduikers. Ik besloot nog even de struiken rond het Kennemermeer te checken maar dit leverde verder niets op.
Roodkeelduiker / Red-throated Diver
Gavia stellata
Zaterdagmorgen keek ik, voor ik naar de sportschool zou vertrekken nog even of er al iets was gemeld. Shit… Bruine boszanger bij IJmuiden! Mijn spullen gepakt en meteen vertrokken. Een uur later was ik ter plaatse. De vogel zat in een klein duindoornstruweeltje bij de strandopgang maar was behoorlijk stil en erg skulkerig. Na een halfuurtje wachten riep hij een paar keer en kon ik hem kort zien vliegen. Toch nog gelukt!
Het duurde nog ruim twintig minuten voor de vogel zich opnieuw kort liet horen en zien. Omdat het er niet naar uitzag dat ik de vogel nog goed in beeld zou krijgen en zou kunnen fotograferen besloot ik het maar voor gezien te houden en terug naar Woerden te rijden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten