Geelpootmeeuw, Nuldernauw (Gld), 21 augustus 2010

maandag 29 oktober 2012

Texel

De weersvoorspellingen voor het jaarlijkse Dutch Birding vogelweekend waren dit jaar niet bepaald gunstig. Desondanks kon ik de verleiding om te gaan niet weerstaan. Het weekend levert immers altijd wel wat leuke soorten op en gezellig is het zowiezo.

Vrijdagmorgen 12 oktober in de stromende regen van huis vertrokken. Bij aankomst op het eiland als eerste de bosjes bij het NIOZ bezocht. De regen viel nog steeds met bakken uit de lucht en er stond flink wat wind. De bosjes waren vrijwel leeg zodat ik al snel naar de noordpunt vertrok. Hier aangekomen werd het gelukkig even droog maar veel vogels leverde dit niet op. De Aziatische roodborsttapuit bij het Renvogelveldje was onvindbaar en ook de Tuintjes waren behoorlijk leeg. Hoogtepunten waren een uit zee komende Velduil en twee Beflijsters. Het duurde niet lang of het begon weer te regenen. De rest van de middag maar wat rondgereden om (zonder resultaat) te zoeken naar Zwarte ooievaar, Roze spreeuw en Bladkoning. Rond een uur of vier vertrok ik daarom maar naar mijn hotel. Toen ik mezelf net had geïnstalleerd werd er een Kleine vliegenvanger gemeld in de Tuintjes. Het was al weer flink wat jaren geleden dat ik deze soort in Nederland had waargenomen dus toch maar weer op pad gegaan. De vogel liet zich prima bekijken terwijl hij/zij aan het foerageren was in drie kleine wilgjes en op de grond. Jammer genoeg was er net wat te weinig licht voor goede digiscoopplaatjes. Ondanks deze leuke afsluiting toch een tegenvallende dag.


 
Smient / Eurasian Wigeon
Anas penelope

Zaterdagochtend 13 oktober als eerste gezocht naar een Zwarte zeekoet. Aangekomen op de plek waar hij was gemeld hoorde ik dat de vogel net was weggevlogen. Wel lieten twee Sneeuwgorzen zich hier fraai bekijken. Toen ik weer terug naar de auto liep kwam de melding dat de Aziatische roodborsttapuit bij het Renvogelveldje was teruggevonden. Naar de noordpunt maar weer. Na een half uur zoeken had ik de vogel eindelijk in beeld en kon de soort worden bijgeschreven op de jaarlijst. Terwijl ik samen met Toy, Pieter en Maartje terugliep naar de auto kwam het gesprek op de Roodstuitzwaluw. Ik gaf aan dat, ondanks vele uren op voorjaarstelposten en verschillende twitches, deze soort nog altijd ontbrak op mijn Nederlandse lijst.

Tussen de buien door opnieuw (tevergeefs) naar Bladkoningen gezocht. ’s Middags werden er bij de camping de Sluftervallei een Bladkoning en een tweede Kleine vliegenvanger gemeld. De eerstgenoemde soort kon ik helaas niet terugvinden, de vliegenvanger zag ik een paar kort door de struiken flitsen. Terwijl ik hier stond kwam er ineens een melding van een Roodstuitzwaluw bij het Renvogelveldje! Na wat zoekwerk kreeg ik de vogel in de telescoop en kon ik de belangrijkste kenmerken goed zien. Vanwege de aanhoudende regen ’s middags weer naar het hotel gegaan. Aan het eind van de middag begon het wat op te klaren maar aangezien ik net een pizza voor mijn neus had ben ik niet meer op pad gegaan. ’s Avonds naar het Eierlandse huis geweest voor de mystery-bird competition van René van Rossum. Hij was deze keer bijzonder lastig en met ‘slechts’ negen goede oplossingen viel ik helaas niet in de prijzen. Woerden was overigens goed vertegenwoordigd met een eerste en een derde plaats.  Bij het doornemen van de waarnemingen meldde Vincent Stork dat er op een akker aan de Slufterweg een groep van ongeveer 200 Fraters was gemeld. Ook kwam hij met het goede nieuws dat het zondag het grootste deel van de dag droog zou blijven.

Beide mededelingen bleken niet te kloppen. Toen ik zondagochtend wakker werd regende het flink en ook de wind was behoorlijk aangetrokken. Dan maar wat over zee kijken... Op wat Jan-van Genten, Roodkeelduikers en Zwarte zee-eenden na was hier echter weinig te beleven. Na opnieuw zonder resultaat  Bladkoningen te hebben gezocht reed ik naar de IJzeren Kaap voor de Zwarte zeekoet. In de stromende regen nog wat digiscoopplaatjes van de vogel kunnen maken.


 
Zwarte zeekoet / Black Guillemot
Cepphus grylle

Op de plek waar de Fraters zouden moeten zitten zag ik in eerste instantie alleen Kneuen vliegen. Ondanks de regen me toch maar even uit de auto gewaagd om met de telescoop de rondvliegende groepjes af te kijken. Twee keer zag ik kort een Frater zitten maar verder kwam ik na ruim een uur zoeken niet. De mensen die er tweehonderd hadden gezien hadden het toch echt mis… Hierna nog even gezellig met Gert Vonk en Paul van de Werken in het warme busje van de altijd opgewekte Fred Klootwijk gezeten terwijl ik werd voorzien van een hapje en een drankje. Fred bedankt!

Toen de Zwarte ooievaar in de omgeving van Oudeschild weer werd gemeld toch maar weer een poging gewaagd maar ook nu liet de vogel zich niet zien. Omdat het maar bleef regenen reed ik weer terug naar De Koog om nog wat boodschappen te doen. Toen het even wat droger werd weer teruggegaan naar het akker van de (vermeende) Fraters. Op het moment dat de zon enkele minuten doorbrak kon ik wat foto’s van de groep te maken. Bij het uitpluizen hiervan kon ik er geen enkele Frater op ontdekken.


 
Kneu / Common Linnet
Carduelis cannabina

Aan het eind van de middag een derde poging gedaan de Zwarte ooievaar te zien en deze keer zag ikde vogel kort vliegen. 's avonds sprak ik met Frank Derriks af om de volgende dag samen op pad te gaan.

Maandag 14 oktober. Na Frank opgepikt te hebben probeerden we ons geluk eerst op de noordpunt. Rond de Robbenjager was weinig te beleven. Na een halfuurtje tevergeefs op een Draaihals te hebben gewacht vertrokken we daarom naar de camping de Sluftervallei voor de Kleine vliegenvanger . Het vogeltje liet zich aardig zien maar was te bewegelijk om te fotograferen. Bij camping Slufterduin zonder succes gezocht naar Bladkoning waarna we terugkeerden bij de Robbenjager waar we alsnog de Draaihals zagen.



Om half twee ontdekte Diederik Kok een Siberische Boompieper bij de parkeerplaats naast de staatsbossen bij de Koog. Voor ons allebei nog een nieuwe soort. Eenmaal aangekomen op de plek was de vogel echter gevlogen. Ondanks fanatiek zoeken door een flink aantal vogelaars werd de pieper niet teruggevonden. We verwachtten, gelet op de onoverzichtelijkheid van het gebied, niet dat de vogel weer op zou duiken en besloten de boot van vijf uur terug naar het vasteland te nemen. Verkeerde keuze.! Terwijl we op de boot zaten werd de vogel toch weer gemeld.

Het vervolg:

Ik twijfelde nog of ik 20 oktober naar Vlieland of naar Texel zou gaan. Aangezien Texel toch wat beter bereikbaar is en de Siberische boompieper nog altijd aanwezig was, viel de keuze op het laatste eiland. Bij aankomst op het eiland meteen naar de plek van de boompieper gereden. Van de aanwezige vogelaars hoorde ik dat de vogel vlak voor ons in het gras zou zitten maar toch duurde het nog bijna een half uur voordat we deze skulker eindelijk in beeld hadden. De pieper bleef tussen het gras en de takken foerageren tot hij op een gegeven moment opvloog en een stuk verderop in de dennen landde. Helaas geen goede foto kunnen maken maar toch een hele mooie waarneming.


Siberische boompieper / Olive-backed Pipit
Anthus hodgsoni

Bij de Robbenjager nog gezocht naar de Sperwergrasmus en de Siberische tjiftjaf die hier gisteren gemeld waren maar, jammer genoeg, geen van beide kunnen vinden. In de Tuintjes hoorde ik nog een piepje dat me aan Siberische tjif deed denken maar omdat het bij een enkel roepje bleef kon ik de vogel helaas niet afmaken. Terug bij de Robbenjager liet de Aziatische roodborsttapuit zich goed bekijken.


 
Aziatische roodborsttapuit / Siberian Stonechat
Saxicola maurus

Terwijl ik wat foto's maakte kwam er een melding door van een Dwerggors nabij Stellendam. Nog altijd een nieuwe soort voor me. Wat te doen? Doorvogelen op Texel of toch proberen? Ik besloot het laatste te doen. Jammer genoeg leverde de lange rit niet de gewenste soort op. Ook Texel was achteraf geen goede keuze. Op Vlieland zaten deze dag tenminste vier Siberische boompiepers, tenminste drie Raddes boszangers (nieuwe soort…), een Dwerggors en, als klap op de vuurpijl ,een mogelijke Petsjorapieper. Ondanks de nieuwe soort hield ik daarom nog een beetje een naar gevoel over aan deze dag.

De Siberische boompieper was trouwens de 300ste soort voor dit jaar. Nog zeven soorten om de lijst van vorig jaar te evenaren.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten