Update..

Mijn blog loopt ondertussen een 'beetje' achter. Ben behoorlijk druk op het werk en heb aardig wat uurtjes in het veld doorgebracht. Achter de computer wat berichtjes tikken is er dan ook niet echt meer van gekomen. Ik twijfel een beetje of ik nog wel verder moet gaan. Een blog hebben vereist natuurlijk wel dat je hem een beetje bijhoudt.

Nu ik een weekje vrij heb en het weer ook niet echt uitnodigt om naar buiten te gaan ben ik eindelijk in de gelegenheid om weer eens een stukje te tikken. Met terugwerkende kracht verslag doen van al mijn excursies vanaf half februari is flink wat werk. Ik zal daarom beginnen met mijn meest recente trips.

Op 14 december werd door Egbert Vrieling een Siberische taling ingevoerd op waarneming.nl. Dit is een wat twijfelachtige soort in de zin dat de kans op een ontsnapte vogel behoorlijk groot is. Vandaar dat voor deze soort een 'omgekeerde bewijslast' geldt. Om voor aanvaarding door het CDNA in aanmerking te komen moet aangetoond worden dat de vogel geen tekenen van gevangenschap vertoont. Het was geen nieuwe soort voor me aangezien ik de vogel van Almelo al had gezien. Bij deze vogel had ik, gelet op het weinig schuwe gedrag en de locatie, niet echt een goed gevoel, maar ok, bij was aanvaard en dus telbaar.

De volgende morgen volgde een alert van Robert Keizer. De taling was teruggevonden en er was vastgesteld dat hij ongeringd was en de vleugels geen verdachte beschadigingen hadden. Hij scheen ook wat schuwer te zijn. Dit, in combinatie met de locatie en het feit dat de vogel optrok met Smienten gaf me toch een wat beter gevoel. Op naar Arnhem dus.

Hier aangekomen de auto geparkeerd en na een minuutje of vijf lopen zag ik een groepje vogelaars staan. Had toch wat meer volk verwacht. Blijkbaar hebben wel wat meer vogelaars hun bedenkingen bij deze soort. De Siberische taling was snel gevonden. Hij zat aan de achterkant van de plas en kroop regelmatig de kant op om te foerageren. De afstand was te groot voor een fatsoenlijke foto en het leek er ook niet op dat hij snel dichterbij zou komen. Van Max van Waasdijk hoorde ik dat de Morinelplevier en de Bonapartes strandloper langs de Vossemeerdijk in Flevoland nog aanwezig waren. Op hiernaartoe dus.

Daar aangekomen zag ik een lege zandplaat met daarboven rondvliegend een grote groep steltlopers. Ik ging naast Max Berlijn staan (had hem eerder bij de taling verwacht maar dat was zijn volgende doel..) en wachtte tot de groep weer neerstreek. Toen dit uiteindelijk gebeurde vond ik de Bonapartes strandloper (Bona voor ingewijden) gelukkig snel terug. Ook deze vogel zat wat ver voor foto's maar het is me toch gelukt wat digiscoop-plaatjes te maken. Hierna nog enige tijd gezocht naar de Morinelplevier maar deze liet zich niet terugvinden.

Bonapartes strandloper / White-rumped Sandpiper

Calidris fuscicollis