250

Nu de meeste zomervogels op de lijst staan gaat het niet meer zo snel. Een beetje sprokkelen voor de laatste soorten dus.

Vrijdag besloot ik daarom richting Boxtel te rijden voor de Orpheusspotvogel. Daar aangekomen waaide het behoorlijk waardoor de vogels moeilijk te horen waren. Een paar keer dacht ik de vogel te horen maar ik was niet 100% zeker. Wel hoorde ik Kwartels roepen. Deze waren nog nieuw voor de jaarlijst. In het gebiedje achter de haag zouden Grauwe klauwieren zitten. Ook die moest ik nog zodat besloot eerst hier maar even te kijken en daarna weer terug te gaan naar de Orpheus.

De klauwieren (twee mannetjes) waren snel gevonden en lieten zich fraai bekijken. Helaas wel wat ver voor foto’s.

Grauwe klauwier / Red-backed Shrike

Lanius collurio

Terug bij de weg was het verdachte beestje weer aan het zingen. Dit leek wel erg veel op een Orpheusspotvogel. Ook was hier een Spotvogel aanwezig zodat de verschillen goed te horen waren. Toen de vogel even laten wat musachtige geluidjes liet horen waren we zeker van de waarneming. Orpheusspotvogel kan op de lijst. Ik had natuurlijk gehoopt op een wat betere waarneming maar hier moest ik het helaas mee doen.

Drie nieuwe jaarsoorten verder vertrok ik naar Groesbeek voor de Graszanger. De wind bemoeilijkte ook hier het zoeken maar na ongeveer vijf minuten hoorde ik de typische zang van deze soort. Niet veel later was ook de karakteristieke zangvlucht te zien. Soort nummer 250 voor dit jaar was binnen!

Hierna ging het richting de Hoge Veluwe. Ik had gehoopt de auto ergens langs de Delenseweg te kunnen parkeren en daar het gebied in te kunnen. Dit ging helaas niet zodat er niets anders op zat dan de auto te parkeren bij Hoenderloo en een kaartje voor het gebied te kopen. Terwijl ik hier stond kwamen er net drie vogelaars aanlopen. Ze gaven aan al sinds elf uur gezocht te hebben maar de Slangenarend niet te hebben gezien. Shit.. Niet geschoten is altijd mis dus ik besloot toch maar een poging te wagen. Ik pakte een leenfiets en reed het gebied in. Aangekomen bij het open gedeelte ging ik linksaf een zandpad op.  Na ongeveer een kwartier ploeteren door het zand kwam ik bij een wat hoger gelegen punt en besloot hier vandaan te gaan scannen. Binnen tien minuten had ik een grote roofvogel in beeld: Slangenarend!  Hij was met de telescoop prima te zien maar, mede vanwege de warmtetrillingen, niet goed te digiscopen. Hier twee ‘bewijsplaatjes’:

Slangenarend / Short-toed Eagle

Circaetus gallicus

Op een gegeven moment dook de vogel naar beneden en vloog weer op met een forse slang in zijn klauwen. Prachtig! Na de vogel nog enige tijd te hebben bekeken besloot ik weer naar huis te gaan.  Eigenlijk was het plan om ’s nachts nog te gaan zoeken naar Kleinst waterhoen maar omdat ik aardig vermoeid was besloot ik deze voor morgen te bewaren.